E-Dergi

Bulgakov’un üslubunu çok seviyorum. Yakaladığı akıcılıkla her yazdığı, Rus isimlerinin kalabalıklığına rağmen, kolayca okunuyor. Bu kitap da bir çırpıda bitti. Sokak köpeği Şarikov’un hikayesi yer yer güldürürken bir yandan da tepeden inme dönüşüme ve sosyal yaşama çok yerinde eleştiriler yapıyor.

Coelho'nun kolayca okunan, insanın içini sevgi ve iyimserlikle dolduran klasik uslubu sayesinde bir solukta okunuyor. Hikayesinden çok hisler ve mistik kavramlar üzerine yoğunlaşmış bir kitap. Benim her satırında ilgimi çekmeyi başardı.

Rousseau üçüncü bölüme “Okuyucuya haber vereyim: Bu bölümü aceleye getirmeden okumak gerekir. Dikkatsizler için açık olmak gibi bir ustalığım yok benim.” diye başlıyor. Bu bütün kitap için geçerli. İyi anlamak için dikkatle, adeta ders kitabı gibi okumak şart. Bu yüzden biraz yoruyor. Hukuk, siyaset, sosyoloji, felsefe ve daha bir çok alan için çok önemli, ve insanın ufuk açacak bir kitap.

Okurken bir çok kez kahkaha attığım, adının hakkını sonuna kadar veren bir komedi klasiği.

Kitap oldukça akıcı ve heyecanlı ilerliyor ancak bir distopyadan çok macera/aksiyon romanı gibi. İçinde geçtiği dünyayla ilgili psikolojik, sosyolojik daha fazla çıkarım olacağını hayal etmiştim, pek öyle olmadı. Yine de güzel, ilgiyle okuduğum bir kitaptı.