E-Dergi

Basit bir olay ancak böyle sanat dolu bir şekilde şiirleştirilebilirdi. “Eğer Pope da şair değilse şiiri nerede bulmalı?” Ayrıca çevirideki ustalığa da değinmeden geçmek saygısızlık olur, çok iyiydi.

Posta Arabası dedikçe aklımda Vahşi Batı filmlerinin canlanmasından olsa gerek ilk başlarda ağır ve şiirsel diline alışıp yoğunlaşmakta zorluk çektiğimi söyleyebilirim. Ağır diline ve anlatımı bölüyormuş gibi gelen arasözlerine alışana kadar okumakta zorlandım ama ilerledikçe hepsi keyif veren cümlelere dönüştü.

Akıcılık açısından Marquez'in romanlar kadar akıcı olmadığını düşünsem de muhteşem bir eski Doğu Avrupa rehberi olmuş. Bir çok farklı hisse sürüklendim ancak kitabın adı geçtiğinde hatırlayacağım ilk şey, ilk bölümün sonunda Jaquelin'in ağzından dökülen sözcükler olacak."Zavallı insanlar"

İnsanın içinde bir yerlere dokunacak kadar samimi. Hissettirdiklerini daha uzun tadamadığımız için bu kadar kısa olması üzücü.

Yüzyıllar önce böyle açık fikirlerin konuşulmuş olması hayret ve hayranlık verici. Bu tarz kitaplar ufuk açıp, çevremizde yaptığımız gözlemlerde daha doğru çıkarımlar yapmamızı sağlar şüphesiz. Ancak ne yazık ki akıcı değil. Bunda en büyük etkenin Sokrates’in karşısındakilerin sorularını onaylayarak anlatımı sık sık böldüğü bir dialog şeklinde geçmesi olduğunu düşünüyorum. Sakin kafayla, sindire sindire okumak şart.