E-Dergi

Kitabı elinize alın ve bu sessiz ormanın içinde gezintiye çıkın. Dinlediğiniz, ormanın sesine karışan kendi sesiniz olacak.

Temiz kurgularla yazılmış iki kısa polisiye. Özellikle ikinci romanda yargıya dair dokundurmaları alıp da günümüz Türkiye'sine koysak hiç de yadırgamayız herhalde.

Günlük konuşma dilinin akışında hiç yormadan ilerleyen (yanlışlıkla) iç içe geçmiş iki hayat hikayesinin coşkulu ve romantik birlikteliği ile akan harika bir kitap. Hoffmann'ın hikayeciliği, aristokrasi ve burjuvazi arasındaki sınıf çatışmalarını baz alarak yarattığı karakterler sayesinde dans ediyor. Kendi müzisyen kimliğini de kitaba yansıtıyor, kedi Murr ve Orkestra Şefi Kreisler'i müzikle iç içe yaratıyor.

Çok keyifli bir okuma idi.

Böyle kitapların artık baskılarının olmayışı üzücü, hele ki baskısı yapılan bazılarını gördükten sonra. Julia Frank, bu romanıyla 2007 Alman Kitap Ödülü’nü almış, diğer adayları bilmiyorum ama bu kitap ödül hak edecek bir kitap gerçekten de. Tabii ki çevirmen İlknur İgan da büyük iş yapmış, tertemiz bir çeviri sunmuş.

Kitapların arka kapaklarını genellikle bitirince okuyan bir okuyucuyum. Öğlen Kadını’na isim itibari ile farklı tahminler ile başladım, farklı bir konuda buldum kendimi. Bitirince nasıl da yerini bulmuş bir isim diyorum şimdi. Kitabı okumak isteyenler olursa diye daha fazlasını yazmasam iyi.

II. Dünya Savaşı’nın etrafında şekillenen hayatların anlatısı gibi duran ancak içinde derinlikler barındıran bir roman. “Güçlü bir kadın” olarak anlatılan ana karakterin çocuk, sevgili, eş ve anne olarak hayatının akışını gözler önüne koyuyor. Ama ne hayat…

Dümdüz bir anlatı. Evet akıcı idi fakat kendine hayran bırakacak bir özellik de taşımıyor.