E-Dergi

yazarın okuduğum ilk kitabı. çok farklı ve alışılmışın dışında öyküler bulunmakta kitapta. öykücülük açısından yetenekli bir yazar diyebilirim. bunu söylemek, değerlendirmek bana düşmez tabii ama bu kadar kısa öykülerde derdini ustaca anlatmak zor iş. okunmasını tavsiye ederim.

Depresyonun yıllarca toplum tarafından kabul görmemesi ve görse bile tamamen ilaçla tedavi edilebilir bir hastalık olarak sınırlandırılması sebebiyle, depresyonda olan insanların neye ihtiyacı olduğunu çok güzel noktalardan yakalamış Hari. Depresyon aslında vücudun bireye ve topluma verdiği bir alarm yahut bir sinyal diyor. Demek ki yolunda gitmeyen bir takım şeyler var. Aslında yazar depresyondaki bir kişiyi bu durumdan çıkışa ulaştırmayı vaat etmiyor. Kaldı ki sık sık kitapta da ucuz kişisel gelişim kitaplarından birini yazmadığını vurguluyor. Muazzam bir seyahat serüveni var yazarın kitabı yazma safhasında. Görüşmeleri, görüştüğü bilim insanları çok değerli kişiler yazarım söylemine göre. Ne desem yetersiz kalır. Depresyonda ya da depresyona doğru sürüklenen insanlara tünelin sonuna kadar biraz cılız da olsa ışık sağlayacak sağlam bir eser diyerek bitireyim.

Anadolulu olmamasına rağmen o toprakları oradaymış, yıllardır o bölgede yaşamış gibi anlattığı bir roman. Okumak için geç kaldım; ama yeni bir yazarla tanıştım. Pek de yeni değil, benim için yeni. Kitaba gelecek olursak, dili sade. Akıcı olaylar içeriyor. Dersim isyanı zamanlarında geçiyor. Cemo bir kadın. Onu söyleyeyim. Bu kitabın devamında da yaklaşık 550 sayfalık Memo eseri var. Ben Muş'ta öğretmenim. Kitap Bingöl, Muş ve Tunceli çevresinde geçtiği için coğrafyaya hakimim . Bu şekilde okuyunca daha zevkli oldu. Tavsiye ederim.

Coetzee, esaslı bir yazarmış. Okuduğum bu romanıyla bana beş kitabını daha aldırdı. Nobel edebiyat ödülünü hak eden bir kalemi olduğunu düşünüyorum. Duygu ve konuyu güzel anlatıyor. Bu eseri de kötülüğün sıradanlığına ve olağan durumun değişmezliğini ele alıyor. Tavsiye ederim. Zira ben ne eseri varsa tek tek okuyacağım.