E-Dergi

Huzursuzluk, Livaneli'in tek okuduğum eseri. Yıllardır okumaya cesaret edemediğim hayal kırıklığına uğramaktan korktuğum bir yazardır. Müziğini çok severim "bu bendeki sevda Değil" şarkısını buldukça en çok dinlediğimdir. Ve bu müziğine olan sevgim edebiyatında yerini bulmazsa hayal kırklığına uğramaktan korktuğum için geri durdum.
Huzursuzluk tam bir hayal kırklığı oldu bende. En çok korktuğum şeydi oysaki. Konu müthiş inanılmaz malzeme içindeki mekan kişiler konu... Ama gelin görünki üzgünüm ama anlatamamış ya da kim bilir belki de yazar anlatmak istememiş. Elleri titreyerek olabildiğine yavan bir şekilde kaleme alınmış bir eser. Yinede okunması güzel bir kitap içinde bir çok kültürden harmanlanan bilgiler var. Bin Yıllık güneş tapınağına kadar... Bir daha Livaneli okur muyum ki muhtemelen okurum ama uzun bir zaman alacak gibi cesartimi toplayıp okumam için.

5 senede yazılan,15 senelik bir zaman dilimini anlatan muhteşem bir şaheser.
Zengin bir karakter ordusuna sahip.Her birinin özellikleri birbirlerinden farklı.Ve her biri için muhteşem kişilik analizleri yazmış Tolstoy.
İçinde aşkı,ihaneti,savaşı,aristokrasiyi,dini,inancı...barındırıyor fakat roman değil.
Yine içinde Tolstoy'un savaşla,inançla,erdemle...ilgili düşüncelerini barındırıyor fakat asla bir felsefe kitabı değil.
İkisini harmanlamayı muhteşem bir şekilde yapmış.
Prens Andrey,Nataşa,Pierre,Prenses Marya unutamayacağım karakerler arasında yerlerini aldılar.
İyi ki tanışmışım seninle Tolstoy,iyi ki okumuşum

Dinlemek zaman değerler insan ilişkilerinin samimiyeti üzerine kurulu çok eğitici bir o kadar fantastik masalımsı bir kitap. Kendinizi bambaşka alemde gibi hissediyorsunuz. Betimlemeleri o kadar canlı ki kendinizi zorlamadan olayın içinde ilerlerken buluyorsunuz. Zaman kavramı burda en önemli baş karakter aslında bana sorrasanız momo bir figüran kitabta. Yazar kişiye değil ilgiyi olaya çekmiş durumda. Bir yerden sonra kişiler bir kapı anahtarı gibi bir aracı olmak dışında Pek de yer bulmuyorlar kendilerini.
Hem yetişkinler için hem de çocuklar için müthiş bir eser. Modernleşme beraberinde getirdiğini zaman kavramları tüketim kültürü aslında birazda bunlar çocuk seviyesine çıkılarak anlatılıyor.

Dünya edebiyatının kült eserlerinden biri momo. Muhakkak okutun/okuyun derim.

Dövmenin Hintçe anlamı "açık yara"dır. İnsanlar yaralarının kabuk bağlamaması için yaralarını ölümsüzleştirirler. Benim açık yaram derin bir karanlık. Gözlerimi nefret etmek için açtım. Kendimi öfkeli bir kalabalığın önünde, ölün mangasının soğuk dipçiğini ensemde dolaşırken buluyorum. Nefes aldığım her yer mezarlıktan ibaret. Ruhum katran dolu bataklıkla kaplı içine gömülüyorum. Gözümdeki neşe kırıntılarını o görebilir. Suya düşmüş örümcek kadar çaresizim. Elimdeki karakalemle gökkuşağı yaratamam. Her geçen gün biraz daha alçalıyor gökkubbe. Toprağın içindeyim çürümüş bedenimde solucanlar geziniyor. Ölüleri karnıma gömüyorum. Şakağıma yastık gibi yasladığım bir silah. Artık bu dünya bana ne iyilik edebilir ne de kötülük. Bu dünyadan umacağım ya da korkacağım bir şey kalmadı. Uçurumun dibindeyim. Duygularım Tanrı'nın kendisi gibi hissiz. İçimde yaprakları kırık çicekler açmaya başladı.

Arka kapak yazısını okuyunca,savaş dolayısıyla evini ve şehrini terk etmek zorunda kalanların yaşadığı zorlukları okuyacağımı düşünmüştüm.Fakat kitap bu beklentimi karşılamadı.
İsyan karakterinin öyküsünün içinden anlatılmıştı yaşananlar fakat çok hızlı geçilmişti ve daha çok İsyan'ın eşi ve çocuğundan ayrı kalmasından sonra yaşadığı kötü günlere ağırlık verilmişti.
Dili akıcıydı.Bu sebeple kitap okuma alışkanlığı kazanmak isteyenlere,ağır kitapları okuduktan sonra okuması kolay kitaplar arayanlara tavsiye ederim.
Yazarın Semerkant ve Afrikalı Leo kitaplarının daha iyi olduğunu okudum yorumlarda.Onları da mutlaka okumak istiyorum.