E-Dergi

Sherlock Holmes vari dikkatli gözlemleri ile kimsenin fark edemediği detayları yakalayan zeki dedektifimiz Littlemore, I. Dünya savaşında cephede bulunmuş eski psikanalist Harvard’lı doktorumuz Younger ve çok güzel, gizemli ve Marie Curie Radyum fonunda gönüllü çalışan Colette. Savaşın acımasızlığını tüm savaş dönemi çocukları gibi yaşamış olan Colette’ nin kardeşi Luc’un psikolojik sorunları nedeniyle hikayemize Sigmund Freud da dahil oluyor. Böylece biraz polisiye, dönem itibariyle politik (her zaman sorun güç ve paradır ve petrol), biraz da psikolojik çözümlemelerin olduğu bir kitap çıkıyor ortaya. Kitapta aşk da var.
National Geographic’de izlediğim bir belgeselde gelecekten görüntü ve/veya ses alan insanların bunu nasıl yaptıkları bilimsel olarak açıklanıyordu. Bu kitap da aynı açıklamayı yaparak bu konuya değinmiş (gerçi sonra, gelecekten haber veren karakterin bunu nasıl yaptığının çok basit bir açıklaması olduğu ortaya çıkıyor). Yine de kitapta buna değinmesi bende merak yaratmıştı.

Çocukları, yetişkinlerden farklı canlılar olarak görürüz. Masum, yaramaz, tatlı… onların tamamen yetişkinlerden farklı duyguları ve algıları vardır… Ben böyle düşünmeyi seviyordum. Ama bu romandaki küçük kız bu kabulü yerle bir etti. Hayır! O bir küçük kadın. Kitabı okurken kendi çocukluğunuzu, o zamanki arkadaşlarınızı ve bugün arkadaşlarınızın çocuklarını şöyle bir düşünüyorsunuz. Bence acı acı gülümseten tespitler mevcut. İtiraf ediyorum, bazı yerlerde kahkahalarımı tutamadım.
Bu kitabın aslında kahramanı yetişkin bir kadın ve ben bu kitabı okuyalı 6-7 yıl oldu ve şimdi bu kitapla ilgili bir şey yazacağımda elimden bu kelimeler çıkıyor.

Eğer kitabın kahramanları gerçek kişiler değil de tamamen kurgu olsaydı, kitabın, bir kadının gözünden tarihi bir dönemin anlatıldığı çok akıcı ve güzel bir roman olduğunu söylerdim. Kitap karakterleri gerçek ve insanlık tarihinde önemli isimler olduğunda ise, kitapta olayların ve kişiliklerin tarihe bağlı olarak doğru aktarılmasını da bekliyorsunuz. Bu kitaptaki Şems-i Tebriz ve Mevlana bu konuda okuyabileceğiniz kaynak kitaplarından ve konu olmuş diğer romanlardan farklı anlatılmış. Bu bir roman, tarihi kaynak değil evet, ama tarihi bir kişiliği kültürünüzden bilip ve ilgili kaynaklardan okuyup saygı duyup hatta hayran oluyorken, burada okuduğunda tamamen sıradan görüp hatta ondan hoşlanmıyorsan, biraz kafan karışıyor ve kitap ile ilgili düşüncelerine de gölge düşüyor. Belki de Kimya Hatun gözünden gerçeklerde bunlardı. Ben okuyun derim..

Bazen hepimizin aptalca kararlar almasını ya da kararsızlığımızı, hiçbir şey yapamadan öylece kalakalmamızı öyle yalın ve dürüstçe anlatıyor ki. Burada kahramanımızın aslında istemeden aldığı kararların ya da sürüklendiği noktanın gerekçesi ‘’acıma duygusu’’. Ama okuduğunuzda üzerine düşüneceğiniz tek duygu ‘acıma duygusu’ olmayacak. Kabul ediyorum, bazen abartılı bulacak, bu kadar da olmaz deyip hem acıyana hem de acınana kızacaksınız. Ama sıkılmadan akıcı bir şekilde okuyacaksınız. Bence bu kitabı okunası kılan satır aralarındaki çözümlemeler.. Tavsiye ederim..

Masalsı bir anlatım… öyle samimi, sıcak, tutkulu ve eğlenceli bir dili var ki.. yıllar sonra bile kitabı hatırladığınızda gülümsüyorsunuz. Yemek yapmak, Tina’nın insanlarla, hayatla iletişim dili. Tadı damağınızda kalacak… Ben okuduktan sonra arkadaşlarıma tavsiye etmiştim, sizlere de ediyorum…..