E-Dergi

bu kitabı bitirmeye ömrü vefa etmemiş üstadın, ne gam... sadece güzel Türkçesini okumak bile yeter, bir şey anlatmasa da anlattığı yarım kalsa da olur.

bir çocuğun gözünden gündelik hayatın sıradanlığı ve durağanlığından sürgünün olağanüstülüğüne muhteşem bir geçiş... o duyguları, o hayalleri, o bunalımları yaşamadan yazabilmek mümkün olmasa gerektir ama usta yazarlık da böyle gösterilir zannediyorum. hiç bir şey olmuyormuş gibi geçen zaman içinde ne kadar çok şey yaşandığını kitap sona erdiğinde bütünüyle görebiliyoruz. ve anlatıcı bakış açısının bu kadar ustalıkla kullanıldığı eser sayısı da çok değildir kanaatindeyim. çocuğun gözünden görüyoruz her şeyi ve çocuğun görmediği hiç bir şeyi de görmüyoruz. çocuğun anılarından izliyoruz geçmişi ve çocuk hafızasında yaşadığı kadarıyla biliyoruz.

çok çalışmaktan, tatil yapamamaktan, gezip tozamamaktan şikayetiniz mi var, bir de fuat sezgin hocaya kulak verin. bir insanın bu kadar alanda bilgi ve fikir sahibi olması da ancak geceyi gündüze, yazı güze katıp çalışmakla olurdu...

ben roman diye aldım ama üslup olarak daha çok eğitim kitabı gibiydi.

ne zaman ki iki kediyle yaşamaya başladım, kedilerle ilgili her şey dikkatimi çekmeye başladı. bu kitap da benim çok sevdiğim iki alanı içeriyor: Kitap ve kedi. ikisi olmadan da olur ama olurlarsa ne güzel olur...