E-Dergi

Okuduğum elden ele dolaşmış bir kitaptı. Kırmızı bir kalemle bazı cümlelere çarpılar konmuştu. Bir başka okursa tükenmez kalemle parentezlere almıştı ilgisini çeken tümceleri. Ben kurşun kalemle satırların altını çizmeyi seçtim. Elinizde mutlak bir kalem olsun okurken. Öyle çok şey bulacaksınız ki işaretlemek için...

İki adalı bir dönem kitabı. Gencecik yaşta inandıkları dava uğruna ölen Hüseyin Cevahir ve Ulaş Bardakçı'nın birçok kişiyle görüşülerek, mahkeme kayıtları da eklenerek hazırlanmış bir kitabı. Bir avuç inanmış, tüm insanlar eşit olsun-haklardan eşit yararlansın diye yolaçıkmış genç insanın öyküsü. Onları ne zaman okusam eğer yaşasalardı şu anda önemli noktalarda, etkili insanlar olurlardı diye düşünüyorum. Ve her seferinde apak bir gülüş göz kırpma süresinde yok olup gidiyor hüzün dolu koca bir boşluk bırakarak ardında...

Çok uymadı. Karekterler Nilgün hariç (Nilgün'de Duygu'dan çok parça var.) pek oturmadı kafamda. Aşka inanan, aşkın peşinden giden, aşkla nefes alıp, mutsuz olduğu ortamlardan kaçan Nil gün hadi neyse kabulum de... Nilüfer ve Nil'e ne demeli. Kızının gözlerinin üstüne annesi I love you yazıyor, bir filmde görmüş de... vs. Pamuk helva tadında. Hızla yeniyor, ağızda hoş bir tat bırakıyor, geriye hiçbirşey kalmıyor.

Duygu Asena'nın sadece bir kitabını okuyacaksanız seçiminiz kesinlikle bu kitap olmalı. Kendimde ve çevremde yaşananlarla o kadar çok örtüşen şeyler var ki, zaman zaman şaşkınlık içinde kaldım. Daha olgun, kişilere-olaylara değişik yönlerden bakabilen daha bilge duruşlu bir yazar... Okuyun diyorum. Hiç değilse bu kitabını okuyun.

Doğduğunda çok mu ağlayan bir bebekmiş ki annesi babası ah yavrumuz bir gülse demişler? Ve Allah onların dileklerini kabul etmiş. Gülse hem gülmüş hem güldürmüş doyasıya. Yıllardır sürekli izlediğim tek dizi Avrupa yakası... Diğer kitapları gibi bu kitabını da gülerek, sevgiyle okudum. Tom Sawyer benim de çocukken onlarca kez okuduğum ilk kitaptı ve ben de bayılırdım Ayşegül kitaplarına. Kitap sihir, kitap yaşama anlam katmak, tanımlamak yaşadıklarını. Gülse gülmeceyle harmanlıyor yaşamı geriye kalan da bir tek şu gülmelerimiz...