E-Dergi

Sevgili Katil, 2010 Altın Hançer En İyi Gerilim Romanı ödülünü almış, bir cinayet/suç romanından çok daha öte bir kitap. Psikolojik öğeler ağırlıklı, gerilimi giderek artan gerçekçi bir roman. Yazar karakterleri öyle güzel analiz ederek yazmış ki onlarla bütünleşmemeniz mümkün değil. Steven' ın büyükannesine karşı hissettikleri, ailesiyle yaşadıkları ve özellikle Arnold Avery'le şifreli mektuplaşmaları çok etkileyiciydi.

John Saul' un okuduğum ilk kitabıydı. Güzel bir kitap Hava Kararınca. Saul' un yazım tarzını beğendim, betimlemeleriyle göl kıyısındaki Çam Tepesini çok iyi canlandırmış. Klasik korku romanlarının kurgusuyla seri katil temasını iyi harmanlamış Saul. Gizemin korunması, kitabı sonuna kadar sıkılmadan okumanızı sağlıyor. Eric ve arkadaşlarının kasabanın belalı çocuklarıyla yaşadıkları anlar da gerilimliydi.

İnsanın ne kadar karmaşık bir yapıya sahip olduğunu gösteren, bununla birlikte çözülmesi çok zor görünen psikolojik rahatsızlıkları tedavi eden başarılı bir doktorun/eşinin anılarını öyküleştirdiği bir kitap Bir Psikiyatristin Gizli Defteri. Kitabı okurken psikolojiyle ilgili bir çok kavram öğreniyorsunuz: Yarı alan ihmali, histerik gebelik, bedenselleştirme, polidipsi, Onyomani gibi. Hikayelerde yazar günlük hayatını da işleyerek hastalarının çözüm sürecini anlatıyor. Deneyimlerinden dersler çıkararak daha iyiye gittiğini ve kendi sezgilerine güvenmenin önemli olduğunu vurguluyor. Bir de bence en önemlisi hastalarına karşı samimi olduğunu ispatladığı için mesleğinde başarılı oluyor. 'En basit olasılıklar asla göz ardı edilmemelidir.' mantrası da kitabın çarpıcı noktalarından biri.

Ölümün Kimyası, başarısını Adli Antropolojiye borçlu bir roman olsa da okurunu uykusuz bırakma becerisini polisiyenin yanında korku dalında da son derece ustalıkla yazılmış olmasına borçlu. Hunter, klasik polisiye kitaplarındaki dedektifler gibi kötü günler geçirmiş bir karakter. Fakat cinayet mahallinde farkını ortaya koyan son derece profesyonel bir Adli Tıp uzmanı. Romanın Kuzuların Sessizliği ve Alfred Hitchook'un yönetmenliğini üstlendiği Sapık adlı filmlerin tarzını yakaladığını düşünüyorum. Romanın tek eksik tarafı gizemli katilin kimliğini, okurunda tahmin etmesine yönelik ipuçları içermemesi olarak görüyorum.(Belki de benim gözümden kaçmıştır.) İthaki' den yayımlanan Jonathan Santlofer' ın kitaplarını da okumanızı tavsiye ederim.

Western State Hastanesi'nde 'Gece bir huzursuzluk senfonisiydi.' Katzenbach, hastanenin yapısını kusursuz bir şekilde betimlerken, karakterlerin psikolojisini de sıra dışı bir şekilde analiz ederek sizi kitaba bağlıyor; tıpkı etkileyici bir film izliyormuşsunuz gibi. Dehşet verici olaylar karşısında kalbinizin zımparalandığını hissediyorsunuz. The Madman's Tale korku ve gerilim dalında güzel bir kitap olmasına karşın çarpıcı bir sürpriz barındırmaması (gerçi Katzenbach' in öyle bir amacı yok zaten) ve olayların ağır ilerlemesi (bu yüzden bazı okurlar sıkılabilir) kitabın eksik yönleri olarak göze çarpıyor.