E-Dergi

Evlenmeden önce insanın kendini tanımasının ve kendisini tanıyan bireyin diğer insanı tüm yönleriyle tanıması için dikkat etmesi gereken noktalar vardır. Evlilikte Denetim Odaklı Korku Kültürü ve Gelişim Odaklı Değerler kültüründe yetişen bireylerin aile içindeki tutumlarından, ''Ben Bilirim'' anlayışını bırakıp BİZ olabilmenin gerekliliğinden ve evlilikte yaşanabilecek muhtemel problemlerden bahsedilip sorular ışığında bunların fark edilip çözüme ulaşması hedeflenmiş. Ayrıca okurlardan gelen mektupların yer alması da faydalı olmuş.

Ahmet Günbay Yıldız’ın okuduğum ilk kitabı. MEB tavsiyeli olduğu için öğrencilerime önerebilmek adına okudum. Kitabın başlarında intikam, cinayet ve ölüm temaları geniş yer tuttuğu için okurken çok gerildim ama 140.sayfadan itibaren kitap çok akıcı bir şekilde ilerliyor ve olaylar bir zincirin halkaları gibi iç içe geçiyor. Çok hüzünlü başlayan romanın, mutlu bitmesi beni çok sevindirdi. Kan davasının ve zalimlerin zulmünün hüküm sürdüğü Yeşildere’ye idealist bir öğretmen olarak dönen Dikçe Mehmed’in verdiği onurlu mücadeleye şahit olacaksın ve bir avuç insanla bir köyün nasıl yaşanılır hale geldiğine...
“Bir yerde bozulmuşsa ahlâk, mazlumun kanına girilir mutlâk.”

Altını çizmeden okuyamıyorum cümleleri, o kadar özenle seçilmiş ki... Mutlaka kitaplığınızda bulunmalı. “Kuş olsaydım kestirmeden gelirdim sana. Irmaktım. Döne döne geldim. Kaç yanılgıdan geçtiğimi bilmiyorsun. İstersen anlatırım. Çünkü senden sonra benim bir geçmişim olsa da bir olmasa da bir. Benim bütün geçmişim sen bir nazar edersen aklanır, çünkü senin gözlerinde bir cennet bakışı var. Yitik malımı bulur gibi buldum seni. Bir daha kaybolmam sandım. Ben seni şimdi bulduysam benden öncen yoktu. “Benim de senden öncem yoktu,” diyesim var. Lakin benim senden önce bir hayatım gerçekten yoktu...”

Nazan Bekiroğlu’nun edebî dili ile hikayeler daha da güzelleşmiş. Özellikle “Hattat ve Padişah”, “Genç Mezarlık Bekçisi” nin hikayeleri beni çok etkiledi. “Şimdi hattat istersen benim zamanıma sen gel ve istersen beni kendi zamanına çek. Zamansızlığın ortasında mutlak olanı bulalım, hiç eskimeyecek ve kalıcı olacak olanı. Artık sonsuzluğun ve gerçeğin ve mutlak olanın çok sancılı ve uzun bir yol neticesinde bulunabileceğini biliyorum. Hatta sonsuzluğun belki sadece aramak olduğunun, sadece arandığı zaman var olduğunun farkındayım. Bıkmadan ve usanmadan bütün kapıları çalmakla bir gün çok güzel bir şeye dönüşebileceğimizi biliyorum. Şimdi gel hattat. Bunca asır ve bunca farka rağmen birlikte arayalım. Kalemleri kıralım. Bir daha tek bir satır yazmayalım ve sadece arayalım...”

Böylesine naif bir kitabın hazırlanması beni çok memnun etti. Her gün birkaç kelime açıp okumak, mazi ile ati arasında bir bağ kurmak, unutulmaya yüz tutmuş o güzel kelimeleri tekrar hatırlamak ne güzel...