E-Dergi

Belki de çok keskin gelebilecek ama Türk hikaye tarihinde Ömer Seyfettin'in yazım tarzına, akıcılığına, duruluğuna, sadeliğine erişebilmiş tek yazar yoktur. Bununla Seyfettin alanında en iyi yazardır, demek istemiyorum. Evet belki de en iyi öykü yazarımız değil, ama dili ve anlatımıyla edebiyatımızın en özgün yazarı. Öyle ki onca yıldan sonra bile, takipçilerinin arasından onunla kıyaslanabilecekler değil, yalnız taklitçileri çıktı. Her hikayesinde farklı bir değerimizi bulacaksınız. Ökçeden, kaftandan, topuzdan ne denli sıcak ve ne denli bizden hikayeler kaleme alınabiliyormuş, ona şahit olacağız.

Özellikle üniversitelerde şiir tahlili denilince akla gelebilecek birkaç kaynaktan belki de en sağlam olanı. Yalnız ders amaçlı değil, şiiri, duyguyu, düşünceyi velhasıl insanı anlamaya çalışmak için değerli bir kitap. Kitapta yalnız şiir tahlillerini değil, Tanzimat'tan günümüze hızlı bir değişim geçiren şairlerimizin (o dönemlerde birçoğu aynı zamanda düşünür, siyasetçi, aydın ve hiç olmazsa "kurtuluş çareleri arayan"lardı.) bu süreçteki sevinçlerini, hüzünlerini, umutlarını, yanılgılarını, pişmanlıklarını ve sancılarını bulabileceksiniz.

Üniversitede bir haftalık ders konumuzdu. Çok güzel bir çeviriden, hocamızın da yardımları ile kitabı birçok açıdan inceleyebilme imkanımız oldu. Bu kitabı farklı kılan, özellikle yazıldığı tarih de dikkate alındığında, çocuklara bu denli farklı bir açıdan bakabilmesi. Kimi gizil tarafların "şartların ve ortamın zorlamasıyla" insanı, çocuk da olsa, nasıl kendinden uzaklaştırdığı gayet güçlü bir dille anlatılıyor. Yazarın maksadı çocukların nasıl da potansiyel bir suçlu olduklarını göstermek değil, çocuk da olsa insanın ne denli bir potansiyel taşıdığıdır.