E-Dergi

"leyla ipekçi ye giriş... muhtelif yazıların kadınlığa ve insanlığın seçimlerine dair yaklaşımı hüzünlü ve realist... kadını "kadın taklidi yapan kadın "ifadesinde olduğu gibi... ya da yalnızlığı tanımlarken" oturmuşum sandalyeye uzatmışım ayaklarımı..."bir başkasının oturması gereken sandalyeye...."ve..onu düşünüyorum "diyebilmenin mizah içerikli hüznüyle ifade etmek... anne olmaya... eş olmaya.. "eşsiz "olmaya.. ben olmaya ve hatta olabilirse eğer biz olmaya dair ipekçi düşünüşleri... leyla hanımı tanımanın ve okumanın en başı... çıkılmamış bir yolculuk öncesi gibi... geçiş dönemi emareleri... aklım "başkası olduğun yer " de... ipekçi nin duraklarında... çünkü biliyorum... yolculuk uzun zaman önce başladı..."

tam olarak hem öpüp hem anlatmak değil... geçmişte öptüğünü anlatmak bir nevi... yazarın seçimi anlatırken biyografiden yararlanmak...keyifli... amaçsız... güneşli bir gün, boş bi bank... hüzünsüz bir yalnızlık gibi... elinizde öp ve anlat...

henüz yaşarken bunu yapmak kaynaklı olsa gerek" biriyle konuşma fırsatımız ne kadar çoksa , onunla o kadar az konuşuruz gibi bir paradoks nasıl açıklanabilir ? "sorusunu soruyor Botton... kitap boyunca değil...kitabın bir yerinde bu cümle geçiyor... nedense içime Botton un diğer kitaplarının çok daha keyifli ve de sürükleyici olduğuna dair bi his uyandırdı öp ve anlat... lakin öp ve anlat ne uyandırdı diye sorulsa romantik komedi tadında ingiliz yapımı film cevabını veririm heralde...hugh grant in başrolde olduğu kesinkes...

"kahkahalarla okuduğum bir kitap... Öktemin tespitleri fazlasıyla rasyonel... fazlasıyla da gayri ciddi... peki hayat çentikli midir bazen? ya da hazırlık lımıyız saplanacak bıçaklara? gayri ciddi m dedim... Öktem fazlasıyla ciddi... sadece Öktemi anlatırken ciddi olmak imkansız..."

"...içinde düşünmeye engel olacak eşyalardan hiçbiri bulunmayan küçük bir daire...kapıdan girere girmez ayakkabılarımı çıkarıyorum...düşünme terliklerimi giyiyorum...düşümeyi öğrenirim orada..sonra oturur yazarım..yazmak mı? bu kelimeden ürktü birden...T.510-511

"papatyaların ortasında elinde karanfillerle oturan oğuz..."

"tutunamayanlar ile çok basit bir iş yapmak istedim...insanı anlatmak..."

Ecevit, Oğuz Atay''ın kitaplarından yola çıkarak izini sürüyor Atay''ın...ve biliyor hiçbirşey hiçbir gerçek karakter selim turgut hikmet albay süleyman bilge sevgi vs.. kadar yardımcı olmayacak bu yolculukta kendisine... bu yolculuk aynı zamanda Atay ekseninde kara edebiyatın da yolculuğu...

tüm yaşamını ince ince işleyerek kurgulaştıran Atay''ı tanımaktan ziyade O''na daha yakın olabilmek isteyen okurlara şiddetle tavsiye edilir....


"

"kitap muhtelif yazılardan oluşuyor. Öktem i tanıyanlar ve yazılarını takip edenler için hoş bir toplama... tanımayanlar için söylemek gerekir ki Öktem içinde ne varsa dışarı çıkarıyor caiz olan tabirle istifra ediyor... ve geriye kalan boşluğu tanımlama çabası oldukça başarılı ve şahsına münhasır..."