E-Dergi

Kitaba başlıyorsunuz sonra bir bakmışsınızki bitmiş. Kitabı kapadığınızda uzun uzadıya düşünüyorsunuz. Her satırda günümüzden bir iz buluyorsunuz. İnsanoğlu işte... Neyse, her neyse...

Stefan Zweig’in ilk eseri olmasına rağmen Satranç’ı ve Amok’u ve hatta Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu kitapları ile yarışabilecek düzeyde. Bir çırpıda okuyup saatlerce etkisinden kalamayacağınız bir eser.

Sade bir dil, eşsiz bir anlatım. Çanlar Kimin İçin Çalıyor’dan sonra yine mükemmel bir yapıt. Üstelik bir çırpıda bitiyor.

Savaşı çocukların gözüyle görmek ve savaşın çocuklar, kadınlar ve diğer geride kalanların üzerindenki etkilerini görmek isteyenler için eşsiz bir kitap...

Deneme tarzında yazılan kitaptaki tespitler hala geçerliliğini devam ettirmekte. Torpil, adam kayırma, işi ehline vermekten kaçınma, köylü insanın çaresizliği, kız çocuklarının ikinci sınıf insan muamelesi görmesi, okutulmalarındaki isteksizlik hala baş ucumuzda duruyor. 65-70 yıl önce yazılan kitap günümüzü anlatıyor gibi.