empati gücünü yok eden bir roman..
kendimizi ordakilerin yerine koymak imkansız, onların gözünden bakabilmek, onlar kadar üşüyüp, onlar kadar susayıp, onlar kadar kirlenebilmek ve onlar kadar azimli olabilmek.. bunları sadece tahayyül etmek bile dimağımızı felce uğratıyor, bütün betimlemere, tasvirlere rağmen vahşetin böylesi gözümüzde canlanmıyor.
edebi anlatımlar, şiirler ve benzetmeler; romana sadece uygunsuz bir gerçeği anlatmasından öte sanatsal bir önem kazandırıyor.
okurken siz de susuyor, siz de ürperiyor, siz de acıkıyorsunuz.
ama bu öylesi bir gerçek ki ve öylesi gerçekçi bir anlatım ki utanıyorsunuz, susar susamaz su içebilmenizden, üşüyünce battaniyeye sarınmanızdan ve daha bir çok şeyden..
sadece yaşanan katliama ayrıntılı bir açısısından bakabilmek için bile okunmalı, hitler şu kadar yahudiyi katletmiştir cümlesinin ardında yatan küçük, acılı ölüm yolculuklarını öğrenmek için.