E-Dergi

çeviri, kitap... hepsi ayrı hoş. umuyorum ki bir gün tiyatroda da izleyebilirim

“Ne çok dikeni vardı Ahlat ağacının Tanrım,
Ulaşılmazdı,
Sen sarılmak istesen ona,
O sana sarılmazdı.
Ne çok dikenin vardı Tanrım!
Ne çok isterdim,
Sana sarılamazdım.
Ve şöyle derdim o zaman:
Ah!” bu kitap için hiçbir zaman bir yorumda bulunamayacağım. bazı şiirlerin ardından, konuşmaya değecek hiçbir şeyin kalmadığını öğrendim.

kitabı iştahla okumuştum, psikolojiyle ilgilenen çoğu kişinin seveceğini düşünüyorum

zamanında severek okumuştum şimdi de kitap okumayı seven dostlarıma hediye olarak alıyorum

küçükken okuduğumda çok etkilenmiştim, hâlâ da bu kitabın bende yeri bambaşkadır