E-Dergi

Bir an önce bitsin diye okuduğum kitaplardan.kitaptaki yazım hataları çok fazla

kitabın içinde çok hoş kısa anı ve ve yine çok hoş tespitler var.kitabın çok kısa sürede okunabilir olmasının sebepleri arasında sayfa sayısının az ve son bölümünde kendi çalışmalarına destek veren kişileri tek tek tanıtan bir çok sayfa olması sayılabilir.çok acemice bir yazar izlenimi verdiren bir çok ifade ile karşılaştığımı düşünüyorum.örneğin şöyle bir ifadesi var "şimdi yazar bu evi neden tarif etti ki bize diye düşünen okurlar vardır.ama ben bu evi teyzemler için tarif ettim,Allah Allah" gibi ciddiyetten uzak cümleleri var.yazar kendi kitabının,amerikan kişisel gelişim kitaplarından ziyade Türk toplumuna daha uygun olduğunu savunuyor ancak eleştiri ve öneri tarzından ileri gidebilmiş değil.ayrıca yazar kitabın içinde kendisinden örnekler bulunmayacağını savunsa da kendi ailesi ve akrabalarından da çokça örnekler vermiş.

ben çok beğendim.öfkenin olumlu kullanılması durumunda faydalı bir duygu olduğunu öğrenmek çok şaşırtıcı.mesela,öfkeli bir çocuğun duygularını,anında engellemek yerine bu durumu değerlendirip çocuğunuza öfke kontrolü konusunda ip uçları verebilirsiniz. örneklerle anlatım yapılan bu kitaptan fayda görmenin en temel şartı öfke tuzağına düşmeme konusunda kararlı olmak.

bu kitabı okuyunca dini kitaplarını çok severek okuduğum hayran kaldığım Mustafa İslamoğlu'nun siyasi kitaplarını okumama kararı aldım.kendisinin bu kitapta masum sözlerden dahi çok farklı anlamlar çıkardığını düşünüyorum.Atatürk'ün "ey Türk gençliği" ifadesini bile küresel değersizleştirme olarak yorumlamış.dini kitaplarını şiddetle tavsiye ederim ama siyasi kitaplarını ben pek beğenmedim.