E-Dergi

Ressam, bekâr bir kadınla sıhhi tesisatçı, evli ve iki çocuklu bir adamın hikâyesi...
Böyle gibi başlayan ama aslında böyle olmayan; ilk sayfalarda belki farkında olmadan eleştirdiğimiz, karakterlerin savrulduğu hayatları ve halet-i ruhiyelerini öğrenince onları anladığımızı hissettiğimiz, hatta zaman zaman kendimizden parçalar bulduğumuz bir hikâye...
Düşerken birbirilerini bulan, “dünyada hiçbir şeyin göründüğü gibi ya da yaşandığı gibi olmadığını, her şeyin hatırlandığı gibi” olduğunu anlatan bir hikâye...

Okumanızı öneririm...

-insanın en ölümcül yarası içinde anbean büyüyen gitme hevesidir-

"Bir umuda bağlanmak isteyen insanlara bunun yalan olduğunu söyleme, kimseyi gerçekçi olmaya çağırma. Çünkü bunalan insanların, yalan bile olsa bir umuda sığınma ihtiyaçları, gerçeği söyleyenlerden nefret etmesine yol açıyor. Aradan bir süre geçip haklı çıksan bile bir şey ifade etmiyor bu. Çünkü o zamana kadar başlangıçtaki koşulları unutmuş oluyorlar."

Eski bir devlet adamının gelmesiyle mutlu insanların yaşadığı bir adanın bir cennet olmaktan çıkıp nasıl bir cehenneme dönüştüğünü, ekolojik dengeye müdahale etmenin getirdiği felaketleri, bir kişinin ihtiraslarının ve erk peşinde koşmasının insanları birbirine nasıl kırdırdığını, bugün doğru olanı savunmayınca doğru olanın kendini er geç büyük bedeller ödeterek göstereceğini, bir ütopyanın nasıl bir distopyaya dönüştüğünü ve insanoğlunun kötülüğünün sınırının olmadığını göreceğiniz bu kitabı mutlaka okumanızı öneririm.

Yıllardır onlarca kedi ile yaşamış, halen de yaşamakta olan biri olarak merakla ve hevesle elime aldığım bu kitabı gözyaşları içinde bitirdim. Dewey’le birlikte Vicki’nin, hatta bir kasabanın hayatını okuyacağınız bu kitapta Vicki’nin bir sürü kayıp yaşaması, ardından da Dewey’in ölümüyle sarsılmasını sanki o an ben yaşıyormuşum gibi okudum. Benim gibi kucağında çocuğu saydığı evcilini kaybedenler bu duyguyu daha yakından tanıyacaklardır.