E-Dergi

Hem çocuklarıma hem öğrencilerime karşı “ödül verme, cezalandırma, rekabet yaratma, övme” gibi konularda ne kadar yanlış bir tutum içinde olduğumu bana gösteren kitap. Üstelik bu yanlışla beni yüzleştirirken deneylerle desteklemiş konuyu. Kitabın son bölümünde ise “ödül vermek yerine, cezalandırmak yerine neler yapabiliriz?”sorusunun cevabı var.

Başta hiç alışık olmadığım anlatım stilinden dolayı önyargı ile yaklaştığım ama sonra beni derinden yaralayan, son cümleleri yüzüme tokat gibi inen öyküler toplamı. Bu kadar yaralanmamın sebebi öykülerin çok gerçek olması, hepsinin günlük hayatta bir yerlerde yaşanıyor olması. Kahramanların hepsinde bir tanışıklık hissi yaşadım mesela. Biri komşum, biri arkadaşım, biri öğrencim belki ama hepsi çok tanıdık.

Amok=cinnet... bir doktorun ani bir düşünce tutulması ile aldığı karar nelere mal olabilir? Stefan Zweig psikolojiyi seviyor ve bunu eserlerine güzel yansıtıyor. Bu kitapta da bunu görüyoruz.

“Ben toplumdaki değerlerin iki yüzlülüğünü, sahteliğini, gülünçlüğünü göreli beri, gülünç olmayan tek tutamağı arıyorum: Gerçek sevgiyi!“ diyor C. Dışardan bakıldığında aylak bir adam zannedilen ancak derinlerinde sakladığı acılara, kayıplara tutunup gerçek sevgiyi arayan bir adamın hikayesi... Babasından yaralı bir adamın yara izlerini silme çabası. Ve anlaşılamama sancıları... çok çok beğendim kitabı. Keşke daha önce okusaydım dedim bittiğinde.