E-Dergi

büyük yazar yaşar kemal’in kaleminden, binboğalar efsanesi’ni seneler sonra bir kez daha okudum.
yörüklerin gelenek göreneklerini çeşitli yönleriyle ortaya koyan, çoğu vakit hüzünlendiren, adeta yaşatan roman. yine ince memed’deki gibi yöreyi çeşitli yönleriyle ele alıp, olağanüstü betimlemelerle adeta koyak koyak, dağ dağ, ova ova gezdiriyor okuyucuyu.
beş mayısı altı mayısa bağlayan gecenin büyüsünü ise romanın her merhalesinde ortaya koyuyor büyük usta.
altını birden fazla kez çizdiğim söz ise şu oldu
“asıl azmaz, yol tezikmez”

marsilya limanına yaklaşırken hayatın kendisini nereye sürükleyeceğini bilmeyen pharon yelkenlisinin genç denizcisi dantes’in; rahip busoni, denizci sinbad ve en nihayetinde monte cristo kontu rollerine bürünmesinin hikayesi... if şatosu’nda geçen tutukluluk yıllarının ardından mucize eseri kaçışı, yine bir mucize eseri kendisine kontluğu getirecek defineyi elde edişi ve kendisini uzun yıllar süren acı ve kedere mahkum edenlerden aldığı intikamın inanılmaz denklemlerle ortaya konulduğunu bir eser. dantes, kendisine yapılan kötülüğü, iyiliği düşleyerek kendinde intikam gücünü buluyor.
maximilian morrel ise esasen beni en etkileyen karakterdi.
kitabın, altını birkaç kereden fazla çizdiğim sözü şuydu.
“yaşayanların kininden çok ölülerin lanetinden korkarım”
1.cilt, s.297

şiir kitaplığında güzel bir yerde durması gereken bir kitap

ne kadar tesirli bir kitap olduğunu anlatamam. mutlak surette okunmalı. ah

kıymetli yazarın, kıymetli eseri. Türk Edebiyatı bu neviden eserlere hasret