E-Dergi

kitapta bahsi geçen kumbahçe mahallesinde doğup büyümüş göçmen bir ailenin kızıyım. bu kitabı okurken kimi zaman gülmekten kimi zaman da hüzünden gözlerim yaşardı, çünkü çocukluğumda evimizi badanaya gelen memet amcanın ve çoğunlukla rumca, biraz da aksanlı türkçe konuşan büyüklerimin ölümsüz hatıraları vardı. o kadar güzel anlatılmış ki, seslerini duyar gibi oldum. ekindeki notları okumak da ayrıca keyifliydi. feyhan hanımın ve baskın beyin ellerine sağlık. ve kitapta adı geçen, geçmeyen tüm büyüklerim nurlar içinde yatsınlar.

ilk defa böyle bir kitap okuyorum. doğaüstü, uçuk kaçık olaylar zinciri içinde içinde karakterlerin bu kadar gerçek ve sevilesi olması beni çok etkiledi. bir de altını çizdiğim pek çok cümle vardı: "aşk uyumlu çiftlere özgü birşey değil. nefretle bu yüzden kolay yer değiştirebiliyor zaten." "umut gerçeklerle, umutsuzluksa hayatla bağını gevşetiyor insanın" "botoksla çarpılmış yüzünde anlatım hatası vardı" "insan yapamayacağı kötülüğü başkasından ummaz" "gururu çaresizliği ile umudunun arasına set çekmişti". tavsiye ederim.

kitaba başlarken kişisel gelişim, karma, güzel düşün güzel şeyler olsun kitaplarından birini mi okuyacağım acaba diye düşündüm? sonra bambaşka bir kitap çıktı, karakter ve çevresindekiler kocaman bir dünyaydı. sizi kurgusuyla içine alıp, birşeyler anlatıyordu. okurken hiç bitmesin istedim.

bir kadın gözüyle, kitabın ilk başlarında edward'a "sen ne yaptın da terk edildin?" "hak etmişsindir bunları" duygusuyla yaklaştım. sonrasında jane'i şımarık buldum. çünkü edward'ın özünü görememişti. kısacası çerezlik güzel bir kitap.

arapların da vinci şifresi denilerek reklamı yapılmış bir kitaptı, ben de aldım. da vinci şifresini okuyanlar bilir, kitabın kurgusu, kahramanlar, tarih mükemmel örülmüş bir kazak gibidir. bu kitaptaki anlatımda örgü ilerlemiyor, çok ama çok zor okudum.