E-Dergi

Bence Glenn Meade'in kendine özgü sihirli bir formülü var; ne olduğunu bilmiyorum ama tüm kitapları soluksuz okunuyor. Tüm kitapları iyidir, en iyisi "Kar Kurdu" olarak geçer ya da "Brandenburg"... Ama en etkileyicisi bence "Son Tanık". Çook uzun zaman oldu, bir kitabın son sayfasını kapatıp ağladığım...

Stüdyo Ghibli'nin sadece Miyazaki ile anılması bence büyük bir haksızlık! Stüdyonun 3 temel kurucusu var (vardı, Takahata 2018 yılında vefat etti); Miyazaki, Takahata ve Suzuki. Suzuki daha çok yapımcılık işinde. Miyazaki ve Takahata ise daha çok teknik işlerle ve çizimlerle ilgili ve filmlerde her ikisinin de (aynı anda hazırlıyorlar) birer ekibi vardı. Ghibli'nin tartışmasız tüm animeleri güzel ancak herkesin etkilendikleri farklı olabiliyor.Stüdyo Ghibli denince benim aklıma gelenler; Dün Gibi, Tepedeki Ev ve Yürüyen Şato...(4 yıldız, çünkü kitap kısaaa)

Elizabeth Gaskell kitabı yazmaya başlamış ancak beklenmedik vefatı sonrası kitabın son bölümü başkası tarafından tamamlanmış. O yüzden de sonu biraz şaşırtıcı zaten. Muhtemelen Gaskell bu şekilde tamamlamazdı. Çünkü, bence, öncesinde gelen Jane Austen ve aynı dönemden yakın arkadaşı olan Charlotte Bronte gibi o da romantik kaygılardan ziyade gerçek hayattan gözlemlere ve sağduyuya dayalı yazıyordu. Ve tahminim; kitabın sonu farklı olurdu.
Oldukça kalın bir kitap ve okunması orta ağırlıkta diyebilirim. Kuzey ve Güney'den farklı, ancak yine de güzel. Bana Mansfield Park'ı anımsattı biraz...

Charlotte Holmes!
Keyifle ve kolay okunan, sürükleyici bir kitap...Bronte'ların gerçek hayatını ve macerayı çok güzel birleştirmiş.

Okuma sonrası notlarım;
1- Kitap kesinlikle bir polisiye roman değil, aslında tam olarak ne olduğu da net değil. Daha çok; kasabanın günlük hayatından kesitler diyebilirim...Ama kesinlikle polisiye değil, alakası yok!
2- Yazar mı karışık anlatmış yoksa tercüman mı yeni bilemiyorum ama okuması ve takip etmesi çok zor bir kitap