E-Dergi

Shakespeare diline göre nispeten daha kolay bir İngilizcesi var oyunun. Özellikle Benedick ve Beatrice arasındaki ilişkiyi okumak çok keyifliydi. Okuması eğlenceli bir oyun

Okurken zevk alamadım kitaptan. İlk denemelerden olduğu için acımasızca eleştirilmesi çok da mantıklı değil tabi ama anlatılar arasındaki kopukluk kitabın gidişatını kötü etkiliyor. Olay tam bitmemişken birden bir karakteri tanımlamaya başlıyor doğal olarak da kopukluklar ortaya çıkıyor. Konu da şahsi olarak benim ilgimi çekmedi çoğu şey tahmin edilebiliyordu. Yine de her şeye rağmen edebiyatımızın gelişiminin takibi için okunması gerekir

Adım adım mizantroplaşmak gibi bir his doğuruyor insanın içinde. Para insanları çeker, dost(?) kazandırır. Ama gün gelip de varlığın yokluğa dönüşürse maneviyatın (dostların, sığınacakların, arkadaşların...) yok olur. İnsanın en kötü ve evrensel yönü belki de bu para düşkünlüğü..

Savaş tablosunu absürd bir şekilde çizen, belki de deha sayılabilecek (önsözü okuyunca hak vereceksinizdir bana), beni patafizikle tanıştıran yazar Boris Vian. Sahnelenmesi bence güç bir oyun ama okunması güzel ve düşündürücü. Acaba savaş nasıl bir şey tekrar düşündürebilir sizi. Kelimeleri alıp oynadığı için Boris Vian çevirileri ne kadar sağlıklı olur onu bilemem ama bu çeviri güzele benziyordu.

Farklı hayatlar, farklı düşünceler, bir sürü ses... Babaanne karakteri çok güzel yaratılmış. Aslında bir kişi üzerinden birkaç insanın hayatına tanık oluyorsunuz. Yaşlılık ve yaşanmışlık bu karakterle gözler önüne seriliyor. Diğer karakterler bana göre romanın tuzu biberi. Ama farklı insanları ve aralarındaki ilişkileri örüyor aslında. İlk olarak bu kitabını okudum Orhan Pamuk'un. Okunması hiç sıkıntı vermeyen, usulca anlamadan akıp giden bir roman