E-Dergi

Osman Nuri Topbaş'ın üslubunu çok severim. Hep bilinen konuları düz bir anlatımla tekrar edip durmuyor. Naif üslubuyla örnekler, menkıbeler, ayet ve hadisler öne sürüyor. Gönüllere hitap ediyor. Her kitabında olduğu gibi bunda da etkilendiğim çok yer oldu. Özellikle son nefesin önemini kavradım.

Doğu Batı çatışmasının başarılı bir şekilde işlendiğini düşündüğüm bir kitaptı. Yazarın bu kargaşanın yakından şahidi olduğu aşikar. Eserdeki kahramanların psikolojik tahlilini yine çok iyi bir şekilde yansıtmış ve okudukça dünyamızdan bir şeyler bulmak hiç zor değil.

Kahramanımız hasta ve zamanının çoğu hastanelerde geçiyor. Hal böyleyken onun duygularının böyle güzel betimlenmesi beni çok etkiledi. Duygularını öyle derin yaşıyor ve yazar öyle güzel anlatıyor ki hayran kalıyor insan. Peyami Safa’nın en sevdiğim kitabı bu oldu sanırım. Psikolojik tahlillerinin uzun uzun incelenmesi gerektiği kanısındayım.

Macerası bol olan, hayal ve gerçeğin ayırt edilemediği, zaman ve mekânlarda hızlı geçişlerin olduğu bir kitap. Hayal ve gerçeğin iç içeliği benim çok hoşuma gitti. Kitap boyunca başka karakterler başka mekanlar devreye giriyor ve heyecanı hiç düşmüyor.

Sait Faik’in durum hikayeleriyle tanışmayı hep istiyordum. Doğru bir tercih yaptığımı düşünüyorum, hikayeleri merakımı celbetti. Yazarın diğer kitaplarını da okumayı düşünüyorum.