E-Dergi

"aşk" ile hz. mevlana ve hz. şems anlaşılmaz. ama sevilir mi? sevilir... tek başına yeterli değildir, zaman zaman eleştirilecek hatalara düşmüştür şafak. ama yine de tavsiye edilir. dikkatli okunsun yeter...

"edebiyat ile sosyoloji arasında med-cezir hali yaşayan birisi olarak..." diye bahsediyor kendinden bir satır arasında barbarosoğlu. bense bu iki çizginin birbirine paralel gidip kalın ve güçlü bir çizgi olarak ortaya çıktığını gördüm. "zeki" bir sosyoloğun gözlemleri ile edebiyatçının kaleminden çıkan güzel bir çalışma imaj ve takva. yer yer kendimizi sorgulamamıza, kendimize ciddi ve cevabı oldukça çetrefilli sorular sormamıza neden olan; vicdan sorgulamasına bizleri ite kata götüren yazılar için teşekkürler.

elif şafak'ın bana "merhaba" dediği bu güzel kitap kendi içimden sesler koromla da tanışmama vesile oldu. içimde yer yer vuku bulan rejim değişiklikleri, ihtilaller, iç savaşlarda hep çınlatırım kitabının kulaklarını. (evet kitabın kulaklarını. çünkü elif şafak da kitabın çocuk yani insan gibi olduğunu söyler.) belki de bu kitap sayesinde elif şafak'ı seviyorum; kendime bu kadar yakın hissetmemden...

bir kadın duygusallığı ile mantığı ve bunların tezahürü olan ailesiyle kariyeri arasında nasıl "can çekişir"; "bir bab-ı garpta bir bab-ı şarkta" nasıl sürüklenir ?

teşekkürler elif şafak...

ilginç bir tevafuk sonucu tanıştığım mehmet efe'nin kitabını bir solukta okuduktan sonra söylediğim ilk cümle "Bu adam da rahat'sız" olmuştu.
üstad'ın dediği gibi "kazanda su kaynasa sanki ben pişiyorum/bir kuş bir kuşu vursa ben can çekişiyorum" duyarlılığından ırak düşen herkese "rahatlarını bozmak" için tavsiye ettiğim kitaplar listesindesin mızraksız ilmihal. ve mehmet efe; mızraksız ilmihalinle birlikte suçlusun(!) sen de. müteselsil sorumlusun baş ağrılarımızdan...