Ne zamandır isteyip alamadığım Kayıp Şehir kitabınız nihayetinde dün elime geçti. Her ne kadar bu sözü beğenmesem de bir solukta okudum. Elinize dilinize sağlık. Kitap çok güzel olmuş. Anlatımlarınız ve kurgularınız harika.
Aslında biraz BİLGE karakteri üzerinde durmak istiyorum. Bayıldım aslında bu karaktere, eğer Bilge kadın olmasa bilmeden beni yazmışsınız bile diyebilirdim. Melankolik halleri, hayata tek başına tutunmaya çalışması, sevgisi, sevdiğini söylememesi, kendini sorgulaması ve sorgularkende dışarıya bunları söylememesi, içinde fırtınalar koparken dışarıya karşı çınar ağacı gibi dimdik durmaya çalışması. İçinde Nuh Tufanı koparken kendini yıkılmış göstememek için Selimi aramasıyışı, insanları sevse de onlardan biraz daha uzak kalmayı yeğlemesi... Daha pek çok şey sıralayabilirim aslında.
Peki gerçekte hepimiz biraz Bilge değilmiyiz ki? Kendimizi sorguluyoruz haksız görüyoruz ancak bir türlü -belki- gururumuza yedirip etrafımıza açıklayamıyoruz. Bazı durumlarda kendimizi yenemiyoruz, açıklayamıyoruz bazı şeyleri. Dediğim gibi belki ana fikri bu değildi kitabın belki ama gerçekten Bilge karakteri çok hoşuma gitti, kalemize sağlık.
Havva Validemizin dünya hayatını öğrenişi etkileyiciydi. Pek çok yerde Adem-Havva öyküsü var lâkin sizin ele aldığınız şekliyle görmemiştim. Adem-i Safiyullah'ın safiyane Havva aşkı...