E-Dergi

İki Cami Arasında Aşk adlı eseri de okumuştum. Onu da pek beğenmemiştim. Bu eserle kendisine bir şans daha vermek istedim; ama yazık ki boşa zaman harcamışım. Gerçi felsefe bilgilerimizi tazeledik, yenilerini ekledik.. Lisede felsefe derslerinde ya da üniversite felsefe birinci sınıflara okutulur gibi geldi; ama ehline sormak lazım. Sonuç olarak, arkadaşlar aldanmayın ortada antik kent ya da orada yaşanan bir aşk falan yok, her şey havada kalıyor. Hele ki son bölüme bayıldım, çocuk masalı gibi yüzüğü güneşe tutunca lanet bozuldu, kötü adamlar güç kaybetti:)... Belki yazdıklarım ağır gelebilir, okuyun da görün diyeceğim; ama okumasanız daha iyi:)

Nazan Bekiroğlu, beğenerek okuduğum bir yazar, Nar Ağacı'nı da hiç tereddüt etmeden aldım ve okudum. İyi ki de öyle yapmışım. Eserde kurgu ve dil ustaca kullanılmış. Anlatıcı, siz hiç hissetmeden, sizi peşine takıyor, kendisi de iki ayrı ırmağın peşine takılıyor ve şehir şehir, çarşı çarşı geziyor, gezdiriyor, üzerinde yaşadığımız topraklarda yaşanan acıları hatırlatıyor, Derken ırmaklar kavuşuyor, ama sizin gönlünüz sayfaların son sayfaya kavuşmasına razı gelmiyor.Gerçekten okunması gereken, hatta kimi zaman gözyaşlarıyla okunması gereken bir eser. Samimi bir itiraf: Bir Karadenizli olarak Trabzon'u görmediğime daha önce hiç üzülmemiştim:(

Tarihi ve aşkı İskender Pala'dan dinlemeyi ve okumayı sevenler kaçırmasın, ben öyle yaptım:) Gerçekten denizcilik terimleri başlarda sizi biraz sıkıntıya soksa da sonraları pek umursamıyorsunuz, çünkü eser sizi çoktan sarıp sarmalamış oluyor. Tarihi gerçekliklerin yanı sıra ustaca kurulmuş bir kurguyla karşılaşıyorsunuz. Barbaros Hayreddin Paşa'ya ilişkin olarak çok tatmin olamıyorsunuz; ama okuduğunuza asla pişman olmayacağınız bir eser. " Ben demek yakışmaz, burada sen var iken; düşer mi söz söylemek sevgili söylerken..." Okuyunnn......

Şah Sultan, genel anlamda tarihî roman okuyucularının, özel anlamda da İskender Pala okuyucularının çok da yadırgamayacağı bir eser, bir yerlerden aşina geliyor, göz kırpıyor. Genel kanaat nedir bilmem ama şahsî kanaatim yazar kendisini tarafsız bir bölgeye çekmeyi başarmış, gerisini de okuyucuya yani size bırakıyor. Siz de bazen Sultan'dan yana olmak istiyorsunuz, bazen Şah'tan (her ne kadar kalbiniz Yavuz diye atsa da); bazen Hasan olmak istiyorsunuz, bazen Hüseyin...ama ne olursanız olun ne Taçlı olmak istiyorsunuz ne de Kamber... Bir de keşke hepimizin yıldız kesesi olsa...

Pinhan'ı arkadaş tavsiyesiyle okumaya başladım. açıkcası okuduktan sonra anladım ki fazla ve gereksiz bir beklentiye girmişim.çünkü umduğumu değil bulduğumu okumak zorunda kaldım.belki de hatayı yazarın diğer eserleriyle -özellikle de Aşk'la- kıyaslayarak yapıyoruz. yanılmıyorsam Pinhan, yazarın ilk romanı ve 24 yaşında yazmaya başlamış. değerlendirirken bunları göz önüne almalıyız diye düşünüyorum.