E-Dergi

Edebî birikimine güvenen biri olarak epey ümitli başladığım bu romanı yarısına kadar zorla okuyarak yarım bıraktım. Çeviriden mi kaynaklandı yoksa kitabın kendisi mi böyleydi? Bunu bilmiyorum ancak o kadar hevesle başlayıp bu kadar boğularak ilerleyince yarısında bıraktım. Aslında çok canlı başlayan ve okuru direkt atmosfere hapseden bir roman gibi görünüyordu ancak sayfalar ilerledikçe yavanlaştı ve olaylar arasında bağlantı kurmak da zorlaştı. Chesterton'ın başka kitabını okumadım ama bu romandan sonra tekrar deneyeceğimi zannetmiyorum.

2003'te fakültenin ilk yılında Tufandan Önce'yi okuduğum andan beri bendeki kıymeti hiç eskimedi. Her sene (özellikle eylül ayında) bir kitap armağan ederek okurunu sevindirdi. Mustafa Kutlu, artık Türk edebiyatının çınarlarından biri. Demek 75'ine geldi. Ömrüne bereket diyelim. Artık hikâye yazmayacağını söylediği gün bizi üzdü, bu kitap da bir teselli oldu.

Mahcubiyet ve Haysiyet, örneğine az rastladığımız bir üslup şöleni öncelikle. Ne anlatıyor değil, nasıl anlatıyor'un peşinden giderek okudum. Ibsen çözümlemelerinde zirveleşen anlatı, Elias'ın kamerayı öğrencilerden kendine çevirdiği andan itibaren yön değiştirse de anlatma biçimi aynı güzellikte kaldı. Entelektüel, kendini yetiştirmiş, duyarlı, düşünmeyi bilen, felseye de meraklı ve tüm bu özellikleri barındıran çoğu insan gibi yalnız. Bir kopuş romanı bu. Önce öğrencilerden (zaten kopmuş ve bunu önemsemiyor gibi gözükse de tamamen duyarsız değil), sonra en yakın arkadaşı Johan'dan, eşi Eva'dan ve nihayetinde toplumdan.

Yaban Ördeği'nden Büyülü Dağ'a uzanan bir okuma listesini de önümüze koyuyor. Kendi 20. yüzyıl yazarlarını oluşturduğu bölüm hem ironik hem de eğlenceli idi.

Okuduğum ilk Solstad romanıydı. Biter bitmez de T. Singer'da aldım soluğu.

Daha çok eserinin dilimize çevrilmesini beklemek, okur olarak hakkımız.

Tereddütsüz söyleyelim: Selim İleri'nin başyapıtı. Üslup zirveleşiyor, meselelerin ele alınış tarzı roman bütünlüğünü asla bozmuyor, yarı deli yarı akıllı bir adamın hayat hikayesi bize (kendimize) nasıl da tanıdık geliyor!

Oldukça dağınık bir anlatım. Kitap sürükleyici gibi gözükse de kopuk kopuk ilerliyor. Yazarın bir önceki kitabı da öyleydi. Sanırım Genel tarzı böyle.