E-Dergi

"Ölen her kadın için bir şiir yazdım.
Onları Muc'a evin karşılığında verdim.
Çok ucuza.
Artık bütün üzgün oluşlarımın adı:
ANNE!"

Didem Madak, kanına zerkedilen o müzmin acıları ve bir o kadar ciğerlerinin en küçük hücresine kadar doldurduğu "yaşamak" hissini bu kitapta da tüm benliğimize dokunduruyor. Şiirleri kâh kendiyle kâh kavgalı olduğu dünyayla konuşmalar şeklinde büyüyerek devam eden Madak, ağrıların şairi olarak kalbimizin sessiz köşesinde yerini kendisi hazırlıyor.

Grapon Kağıtları, tıpkı diğer kitapları ve özellikle Ah'lar Ağacı gibi okuyanı depremler içre bırakan cinsten.

Özlemle yâd ederim.

Bir kaç gün önce vafatının ikinci yılını yâd ettik, beraberinde nazenin şiirlerini de. Ah'lar Ağacı bir şairin kadim direnişinin izidir. Öyle sepya, öyle Füsun kokulu, öyle yapmacıksız.

"artık çiçekli şiirler yazmak istiyorum bayım"