E-Dergi

bolca kitap okumuş ve joyce, broch, musil, mann, proust tadında yazarların devasa romanlarının lezzetine özlem duyanlar için kaçırılmaz bir fırsat, mükemmel bir yazın ve dirayet öyküsü

harika bir kurgusu var bu kitabın. bi sona bi başa bi ortaya, öykü içinde habire gidip geliyorsunuz. ve sonlara doğru neye uğradığınızı şaşırıyorsunuz, bi sağdan bi soldan derken nefes almaya fırsat bulamadan tokat üstüne tokat yiyorsunuz resmen. çok başarılı çook

güzel bir kitap. eline alınca hemen bitirebildiğin değil de yavaş yavaş. acaba gerçekten o zamanlar erkekler eşlerini ayın beş günü evden uzaklaştırıyorlar mıydı herkesin görmesini sağlayarak? ben böyle bazen anlayamıyorum okuduğum şeyin gerçek mi kurgu mu olduğunu.

amin maaloufun diğer romanlarının aksine bu romanda olaylar tam oturmamış gibi geldi bana. bunu kasıtlı mı yapmış bilmiyorum insan ilişkilerinde diğer romanlarında gördüğümüz kuvvetli bağlar tam kurulmamış, davranışlar yer yer sırıtıyor kanıma göre. zaman zaman çok kuvvetli mesajlar veriyor -ki bu yazarın en önemli özelliklerinden biri- anlatıcı yine kendine has ve orjinal bir tutumla olayları anlatıyor, hani romandaki anlatıcı kahraman cebraile öykünerek bir dede üslübuna bürünüyor sanki. bildiklerim bu kadar artık gerisini varın siz hayal edin diyor anlatıcı. ancak anlatılanlar zaman zaman örgünün tamamını vermiyor ya o zaman nedenini tam da çözemediğiniz bir eksiklik hissi oluşuyor damağınızda.

ilk bölümlerinde "şimdiye kadar okuduğum en iyi amin malouf" kitabı fikrimin kitabın sonlarına doğru değişmiştir. özellikle malouf un bu bölümlerde estağfurullah ve el hamr ın ağzından yaptırdığı konuşmalardaki o dönemi tasviri mükemmel. fakat kitabın yarısı geçtikten sonra, sanırım vermek istediği mesajı vermiş olmanın verdiği savruklukla, olaylar hızla akmaya başlayıp sadece leo nun ne yaptığını aktarmakla yetiniyor. kitaba başlamamış olsaydım bu bölümlere katlanmazdım ama madem başladık bari bitirelim dedim. bu bölümlerde malouf leo nun hristiyan olduğunu ima etsede kahramanın dilinden bunu hiçbir zaman dillendirmiyor.