Yüzyıllar öncesinde bile özgür düşüncenin baskı altında olduğunu gösteren bu kitabı herkese tavsiye ederim. Kitap 4 bölümden oluşuyor:
1) Euthyphron: Sokrates mahkemeye çıkmadan hemen önce dini ve dindarlığı iyi bildiğini iddia eden kibirli bir Atinalıyla diyaloğa giriyor. “Hiçbir şey bilmeyen” Sokrates, bu “bilge” şahsın tanımlarını teker teker çürütüyor.
2) Apologia: Kitaba ismini veren ve Sokrates'in savunmasının anlatıldığı bölüm. İronik eleştirileriyle toplumu rahatsız eden Sokrates’in haddini bilmesi ve af dilemesi isteniyor. Sokrates, boyun eğmek şöyle dursun, eleştiri dozunu iyice arttırınca, yargıçlar –asıl istedikleri bu olmasa da– hükmü onaylamak zorunda kalıyor.
3) Kriton: İnfazdan bir gün önce Sokrates'i firara ikna etmeye çalışan öğrencisi ile toplumsal ödev konularını işleyen bir diyalog. Sokrates, yanlış da olsa mahkeme kararına ve yasalara uymak gerektiğini savunarak bu öneriyi reddediyor.
4) Phaidon: Sokrates’in zehri içmesi ve öncesinde sevdikleriyle vedasını anlatırken, bir insanın/filozofun nasıl ölmesi gerektiği ve ruh teması işleniyor.