E-Dergi

İnsanın farkındalığı nasıl bu kadar yüksek, dile getirme yetisi nasıl bu kadar üst düzey olabilir? Şapka çıkarıyorum. “Yaşamak” ile adeta anbean dans etmiş. Edebi yeteneğinin bu kadar yüksek olması için yazar belli ki (iç dünyasında)çok bedel ödemiş ancak Tanrı da kendisini ne güzel ödüllendirmiş. Okuduğum ilk kitabı yazarın biraz da ilerlemiş bir yaşımda okudum, olsun. Tavsiye ederim.

Başlık ölüm ancak ölüm nasıl hayatla bağlantılı ise bu kitabın hikayesi de öyle. İnsan psikolojisi,evlilik psikolojisi yazarın kaleminin gücünü gösterdiği yerler. İnsana her açıdan ayna tutuyor. Okurken sizin de yakalanmanız muhtemel. Ölümü işleyişi tam da Tolstoy'a yakışır şekilde. Güçlü bir Rus klasiği

Yaşar gibi okuyorsunuz. Dil ve çeviri enfes.Norveç'in her yer buzla kaplı sessiz kışında duru bir anlatımla heyecanlı bir hikayeye dalıyorsunuz. Duygularınızın ve iç sesinizin yoğunluğunu yakalıyor,insanın en derininde neler var keşfetmeye başlıyorsunuz. Hikayenin sonunu ve buz sarayının dışarıdaki bir buz dağı mı yoksa insanın içerisinde açılan bir saray mı olduğunu anlamanız içinse kitabı okuyan birkaç kişiyle kitabı tenkit etmeniz gerekiyor. Yazarın ilk okuduğum kitabı Kuşlar'dı. Çok beğenmiştim. Buz Sarayı da hakeza.

kırk yaşından sonra okudum.birçok öğrencime okutup hediye ettim.özgürlük ve merak duygusu insandan asla ayrılmayacak özellikler.ilham olması açısından okunmalı.

günümüzün dostoyevskisi olabilir güray süngü.hem üslubu hem bakışı özgün ve çarpıcı.hepimiz deli gömleğini giymek istemez miyiz bazen?o buna cesaret edebilmiş yazarken.hepsini en çok da yaşayabilmek öyküsünü beğendim.