Çok kolay okunan bu kitap aynı zamanda üstünde çok düşünülmesi gereken belki de tekrar okunması gereken kitaplardan. Handanla ve Rafet ablayla ister istemez iyi arkadaş oluyorsunuz. Karakterler çok güzel oturmuş. Her karakteri bir yönüyle değil bir çok yönüyle alması yazarın kalitesini gösteriyor.
Mutlu olmak, yaşamak, hayatı kendimize zehir ediyor oluşumuz. çok güzel işlenmiş. İdealize edilmiş fikirler yormadan çok güzel verilmiş. Aynı zamanda o kadar basit anlatılmış ki aslında bir çok şeyi çok daha yalın olarak fark etmemizi sağlıyor.
%90 çok tutarlı. Yani insanlara ön yargısız olmak, olduğu gibi kabul etmek ama pembe gözlükle safiyane değil sadece samimi olarak.
%10 tutarsız. yazar yani idealize edilmiş karakteri Mecnun bile din için ön yargısız olurken konu muhafazakarlar veya cami olunca hiç de ön yargısız olamıyor veya Atatürk'ü sevmemesi için insanın satılmış olması gerektiği ayrıntısını araya sıkıştırı veriyor. Yani yazar hem siyasetten nefret ettiğini anlatıyor hem de doğru olan siyasi görüşün ne olduğunu anlatmak istercesine hikaye ile çok da alakası olmadığı halde farklı farklı karakterlerin ağzından işleyip duruyor. Nalına da vuruyor mıhına da ama sanki birine yapıcı eleştiri yapıyor diğerini direk gömüyor. Yalnız kitabın sonundaki herkesin içinde sevdiği kıza teklif etme olayı yani kitabın özüyle hiç uyuşmuyor hayal kırıklığına uğradım. hani bilinç altına yerleştirilmiş modellere bağlı kalmamak gerekiyordu. Bunun Amerikan filminden bir kesit olduğu açık. acaba bu bölümü başkası mı ekledi kitaba.
Kitap son zamanlarda eksiğim ne diye düşünüp bulduğum ama doğru ifade edemediğim bir çok şeyi çok güzel anlatmış. Önce kendine samimi olmak sonra herkese her şeye zaten olursun işte ancak öyle mutlu olunur. Tam anlamıyla kendimi tekrar tekrar sorguladım. bana çok şey kattı okuyan herkese katacağına eminim.
Bu arada Dünya Varmış bana uydurma isim gibi geldi yanlış mıyım?