E-Dergi

Oğuz Atay'dan okuduğum ilk eser. Anlatımı bir profesör ve öğrencisi arasında geçiyor ama yine de gayet açık olmuş okurken bir karışıklık yaşamadım. İçeriğine gelince ülkemiz için çok önemli ve ince bir konuya değinmiş. Eğitim sistemimizdeki sorunları ele alıyor. Ayrıca üniversitedeki hocalarımızın öğrenciye yönelik düşünceleri, tavır ve davranışları tüm gerçekliğiyle ele alınmış. Keşke ülkemizde bu gibi eserlerin yazımına ve okunmasına daha çok öncelik verilse belki gençler olarak kendimize şöyle bir çeki düzen verebiliriz...Öğrencilerimizin ve öğretmenlerimizin içtenlikle, özümseyerek okuyabilmesi dileğiyle.

Sosyal medya hesaplarından yaptığı kitap yorumlarıyla tanıdım yazarı. Kitap çıkardığını öğrenince merak ettim ve okumak istedim. Çimen'in geçmişinde böyle birşey yaşamış olduğunu pek tahmin edemedim. O noktada kitabı bırakmak istedim ama ne yazık ki her ne kadar kaçsak da gerçeklerden, kulaklarımızı tıkasak, gözlerimizi bağlasak da tüm bunlar günümüzde yaşanan gerçek travmalar. Çocuklarımıza iyi bakalım...Sadece kendi çocuklarımıza değil bu milletin tüm çocuklarına...

Açlıkla ölesiye mücadele ettiği halde gururundan ve onurundan asla ödün vermeyişi en çok etkilendiğim kısım oldu.

Hakkındaki yorumlara dayanarak merakla başladım ama beklentimi karşılayamadı malesef. Kendimi bir türlü kitabın içinde bulamadım sanki hep kenarında kıyısında bir yerlerde dolandım durdum. Devamlı birşeyler olacakmış gibi bekliyorsunuz ama olmuyor gibi. Siyah-beyaz ırkçılığıyla ilgili daha çarpıcı kitaplar okuduğumdan mı yoksa yazarın anlatımından mı bilmem ama olay örgüsü bile pek büyüleyemedi beni.

Camus'nun "Yabancı"dan sonra okuduğum ikinci kitabı. Yabancı kadar beğenemesem de severek okudum. İçerisindeki edebi cümleler nobeli ne kadar hak ettiğini kanıtlıyor.