E-Dergi

Başlarda Bartleby'ye ne kadar sinirlenip, öfkelensem de sonrasında onun tanık olduklarını öğrenince yaşadığı bu travmaya ve hiçbir şeyi yapmamayı tercih etmesine hak verdim. Kısa ve zevkli bir öykü :)

Okunması hem biçim hem üslup olarak kolay bir kitap. Hem dini hem de yaşama yönelik güzel öğütler barındırıyor.

Savaş ve Barış... Harika bir yapıt. Önce kalınlığıyla sizi bir ürkütüyor fakat okumaya başladığınızda Tolstoy bu kadar olayı nasıl da böyle akıcı ve birbirinden kopartmadan anlatmış diye şaşmıyorsunuz değil. Hem yaşanan savaş konusunda hem de dönemin Rusya'sıyla ilgili bilgi sahibi oluyorsunuz. Okurken merak edip araştırıyorsunuz. Rus-Fransız savaşından bihaberdim bu kitap sayesinde bilgi dağarcığım genişledi. Napolyonu daha iyi tanıdım, Rusya'nın sokaklarında gezdim, Nataşa'nın, Sonya'nın hayatına eşlik ettim...

Kapakta Zweıg dosyasını gördüğüm için aldım. Zweıg'ın hayatıyla ilgili bilgileri merak ediyorum çünkü. Fakat dergide sadece çok çok az bir kısım Stefan Zweıg'a ayrılmıştı ayrıca çok yararlı bilgiler içerdiğini de söyleyemem ne yazık ki. Geri kalan bölümlerse bana hiçbir şey katmayacak yazılardan oluşuyordu...

İdamın kaldırılmasına yönelik haklı gerekçeleri ilk kısımda çarpıcı bir şekilde sunan bir eser. Okudukça düşünüyorsunuz gerçekten idamın olması mı daha iyi olmaması mı diye? Fakat ne kadar haklı gerekçeler gösterilse de şahsi düşünceme göre işlenen bazı suçlarda idamın uygulanması gerektiğini düşünüyorum. Kitapta özellikle idam edilen kişilerin geride bıraktıklarının sorumluluğunu kimin alacağını soruyor. Suçlunun yakınlarının idamdan sonra daha kötü insanlara dönüşeceğini, toplumun bu yüzden daha kötü bir hal alacağını vurguluyor. Peki suçlunun öldürdüğü adamın yakınlarının sorunları ve yaşadıkları psikolojik travmanın üzerine katilin bir de hiçbir şey yapmamış gibi hayatına devam etmesi??? Bunun için 'kısasta hayat vardır' derim...