E-Dergi

dar zamanlar üçlemesinin ilk kitabı, üçleme ilk romandan sonuncuya sıralarsak genelden özele, somuttan soyuta gitmektedir. ikinci kitap roman anlamında en başarılısı bence. bu kitapta, ölmeye yatan Aysel'in hatıraları oluşturuyor romanı. anlatımda anı defterinden gazete küpürüne kadar farklı malzemelerin kullanımı anlatıma zenginlik kazandırmış. Bu esnada da yakın tarihimizle ilgili çok ilginç bilgiler de okuyucuya aktarılmış. Üçlemenin diğer kitaplarında fazla bulunmayan bu yönü romanın değerini artırıyor. Bununla birlikte romanı diğer iki romanla birlikte okumanın ve değerlendirmenin daha uygun olduğunu düşünüyorum.

Her ne kadar yazarın bazı fikirlerine katılmasam da genel olarak Kemal Tahir'i başarılı buluyorum. Eserlerinde mutlaka okuyucuyu şaşırtan konular buluyor ve bunları çok güzel kullanıyor. Genel olarak Türkiye'nin emekleme dönemi ile ilgili havayı okuyucuya başarılı bir şekilde soluttuğunu düşünüyorum. Diğer kitaplarla birlikte mutlaka okunması gereken eserlerdendir.

İç içe iki hikayeden oluşan romanın içteki hikayesi gerçekten çok başarılı diyebilirim. Ancak ilk hikaye bence oldukça başarısız. Yazar hikayesine (diğer bazı romanlarında olduğu gibi) profesyonel olmadığını belirterek başlıyor. Söyleyen yazar değil roman kahramanı diyebiliriz ancak birden fazla romanda aynı ifadenin kullanılması bana göre yazarın kendisiyle ilgili bir yorum haline geliyor. Yazar belki bu ifadeyi kullanarak hikayesinin daha gerçekçi bir hal almasını amaçlamış olabilir ancak roman içerisinde o kadar çok hata var ki bütünde roman gerçeklikten oldukça uzak bir hal almış. Örneğin, internetten aranınca bile öğrenilebilen 59 yıl önce olmuş bir olayın ortaya çıkarılacağı korkusuyla Profesörün peşine ajan görevlendirilmesi, ağabeyi istihbarat subayı olan halkla ilişkilerde görevli bir bayanın babaannesi hakkındaki bir gerçekle tehdit edilmesi, elinde keman ve bir çelenkle Şile'ye gitmek isteyen bir profesörden Rusya'ya sinyal gönderecek diye şüphelenilmesi (bu çağda), vb. Daha birçok hata sayılabilir. Son olarak tüm hükümetler suçludur diyen yazarın bir dönem siyasetle ilgilenmiş olması, TBMM'ye girmesi benim için ayrı bir şaşkınlık sebebidir.

Çok etkili bir dille yazılmış bir roman. Roman kahramanı Kavruk'un Sarduvan adlı köyde karşılaştığı haksızlıkları akıcı bir dille anlatmış yazar.

Yorumları okuduktan sonra romanı okudum ancak konusu iyi olsa da dilini pek beğenmedim açıkçası.