E-Dergi

Ahmet Ümit'in çok da sıradan olmayan etkili bir dili var. Ancak tüm romanlarının aynı tarz yazılması monotonluk yaratıyor. Aynı monotonluğu romanların kurgusunda da yaşıyorsunuz. İlk okuduğunuz roman çok heyecanlı oluyor. Katil asla aklınıza gelmeyen biri çıkıyor. Ancak ben Patasana'yı dördüncü roman olarak okuyunca ilk yüz sayfada herhalde katil budur diyerek doğru tahminde bulunabildim. Biraz tarzını değiştirmesi gerekir diye düşünüyorum.

Serinin son kitabı ilk ikisinden farklı olarak köy romanından ziyade şehir romanı olmuş. Bu romanda yazarın öğretmenlik özelliğinin de etkili olduğunu düşünüyorum. Döneme ait birçok romandan farklı bilgiler de yalın bir dille okuyucuya aktarılıyor.

ilk iki romana nispeten daha başarılı bir eser olmuş. Daha uzun olmasına rağmen sıkılmadan okunabiliyor.

Türkiye'nin en büyük romancılarından ve aynı zamanda en büyük öykücülerinden biri sayılan Sabahattin Ali'nin hayat hikayesinde ne yazık ki romanları ve öykülerinden neredeyse hiç bahsedilmemiş. Yazar Sabahattin Ali'nin sosyalist yönünü o kadar çok önemsemiş olacak ki kitabın bazı bölümlerinde anlattığı yazarı bir yana bırakıp sosyalizm bile anlatmış. Çok sevdiğim bir yazarın hayat hikayesi diye okudum ama beğenmedim. Keşke öncelikle eserlerinden bahsedilseydi.

İlk kitaba göre daha başarılı olduğunu düşünüyorum. En azından daha kısa. Öylesine bir roman işte.