E-Dergi

Bu kitap yıllardır kütüphanemde duruyordu. Bir türlü okumaya fırsat bulamadığım roman, yıllar içinde unutulup gitmişti camekanın ardında. Bundan yaklaşık 20 gün önce Beren ve Luthien'in hikayesinin İthaki Yayınlarından çıktığını gördüm. Aldım, okudum. Ve aklıma Hurin'in çocukları geldi. Kütüphanemden çıkardığım kitabı bugün itibariyle bitirdim. Son sayfaları ölümsüz "Evenstar" ağıdı eşliğinde okudum ve ağladım. Muhteşem bir kurgu. Korkunç bir kader. Morgoth'un Hurin'e söylediği gibi tıpkı; "ölümü nimet görüp bana yalvarabilirsin." Hurin'in yaşadıklarını yaşamak yerine ölmek isterdi şüphesiz Orta Dünya'nın her bir sakini..

Edip Yüksel'in aşağı yukarı tüm kitaplarını okumuş ve fikirlerine büyük önem veren biri olarak
bu Kur'an çevirisinin de kesinlikle okunması gereken bir meal olduğu kanaatindeyim. Zira samimi olarak kendini Allah yoluna adayan her Kur'an çevirmeninin islam kapsamında dikkat çektiği, Kur'an öğrencileri tarafından öğrenilmesi gereken değerli bir konu oluyor. Şüphesiz, insanoğlu yanılır. Bu, istisnası olmayan bir durumdur. ve en büyük düşünürler bile hata yaparlar. Önemli olan, samimi bir şekilde Allah'a yönelmiş bir kalbe sahip olmak ve bu uğurda çaba sarf etmektir. O yüzden kendisini müslüman olarak tanımlayan herkesten ricam, tek bir mealle yetinmemeleri, ellerine geçen her meali akıl ve vicdan süzgecinden geçirerek okumaları ve Allah'ın emir ve buyruklarını olabildiğince hayatlarına geçirmeye çalışmalarıdır.

Sevgiler.

"Şimdi şu batıda parlayan şey, Silmaril olsa gerek değil mi?" Genel olarak okuması keyifli bir eserdi. Hikaye kapsamında beni duygusal olarak en çok etkileyen, belki de ibret almamı sağlayan olay ise, Feanor'un hayatta kalan son 2 oğlunun gökyüzünde parlayan Silmarili seyretmeleri ve belki de elde edemedikleri parlak bir taş uğruna tüm feda ettiklerini, katlettiklerini düşünmeleri oldu. Kitapta da şahane bir resim ile temsil edilen bu sahneye uzun uzun baktım ve üzerinde düşündüm. Gerçekten etkileyici bir anlatım. Bu kitabı okuduktan sonra kütüphanemde duran Hurin'in çocuklarına başladım :) Orta Dünyayı seven herkese öneririm.

Hayatının herhangi bir döneminde aşık olduğunu sanmış veya gerçekten aşkı iliklerine kadar hissetmiş herkesin kendinden çok şey bulabileceği ve okuduğunda yoğun bir duygu seliyle karşılaşması muhtemel olan etkileyici eser. Hayatında hiç aşk ve aşk acısıyla karşılaşmamış olanlar dışındaki herkese önerilir.

okuryazarlığı ve sözellik kültürünü tanımlayıp, bu olguların savunmasını yapmanın yanında dağınık bir popüler kültür, şiddet ve ev teknolojisi (TV, bilgisayar vb.) eleştirisi. Argümanların sunum ve desteklenme biçimlerini son derece yüzeysel ve sıradan buldum. Kanaatimce, eleştirel bir eser olması ve ilgili konularda farkındalık oluşturma potansiyeline sahip olduğundan okunabilir.