E-Dergi

Medya çalışması ve belli siyasal çevrelerin ısrarlı öne çıkarma girişimi neticesinde birilerinin inandığı bir "gezi efsanesi" ortaya çıktı. Ama efsaneler zamana yenik düşer. Hakikat ise suskun ve de mütevekkil bir şekilde ortaya çıkar. Hele gezi bir yıl gibi kısa bir sürede bitti. Onun için sınırı, çapı, katılımcıları, ideolojisi, mesajı, neye karşıtlığı belli olan bir eylemlilik sürecinden büyük siyasi-felsefi teoriler çıkarmak çok komik geliyor açıkçası. Yazarın pasif devrim kitabını da okumuştum. İnanılmaz bir cesaretti. Sultanbeyli'de bir kahvedeki bir kaç kişi üzerinden Gramsci halt etmiş tadında teorik çıkarımlar yapma girişimleri. Biyografisine baktım. O yaşta normal demiştim.

İlginç bir çalışma. Aforizma düşünceyi darlaştırma ve yüzeyselleştirme açısından risklidir. Ama mutezile gibi bugün takipçisi olmayan bir mezhebin bazı konularla ilgili bakışın toplanması yine de okunmalı.

son dönem osmanlı fikir hayatının en önemli temsilcilerinden izmirli ismail hakkı'nın bu çalışmasının kapak mizanpajının çok kötü olduğunu özellikle belirtmeliyim.

Bağdat Mutezilesinin en önemli şahsiyetlerinden Kadı Abdulcebbarın bu kitabı aralarındaki ekol farklılıkları, düşünce farklılıklarına rağmen genel anlamda Mutezilenin usul-i hamse (beş ilke) sini ortaya koyması açısından önemli. Neticede sözlonusu mezhebin bugün temsilcileri yok. dolayısıyla onlar hakkında değerlendirme yapılırken kendi kaynakları okunmalı. bu kitap da bu açıdan önemli.

Ben de kitabın başlangıç kitabı olduğunu düşünmüyorum. İsminden yola çıkarak sistematk bir modernlik aktarımı bekleyenler yanılacaktır.