E-Dergi

Söyleyebileceğim çok söz var aslında ama sözü fazla uzatmayacağım. Okuduktan sonra sadece böyle ihtişamlı romanları okumak ve geri kalan ıvır zıvırla uğraşmamak isteyeceksiniz.

Diğer kitapları yanında biraz sönük kalıyor. Yaşlı adamın yalnız yaşantısı, hikayenin yeni karakterle zenginleşip derinleşmesine mani olmuş. Elbette bu yazarın bilinçli seçimidir. Adamın bakire kız ile ilgili duygu ve düşünceleri de yeterince kapsamlı değil. Marquez'in ilk okunacak kitaplarından değil.

Yarım asırı aşan bir aşkın hikayesi. Kitaptaki aşıklar, araya giren aldatmalar, evlilikler vs. dahil başlarına gelen her şeyi aşkları bünyesinde fazla büyütmeden sindirmeyi başarıyorlar. Bu durum, sonu karışık duygular yaşatan bir hikayenin doğmasına sebep oluyor. Javier Bardem'li sinema uyarlamasının da diğer birçok uyarlamaya göre çok başarılı olduğunu düşünüyorum. Soundtrack albümündeki Shakira şarkıları da nefistir.

Kitap, konusu ve işlenişi itibariyle bir içim su. Marquez dehasını konuşturmuş, daha kitabın kapağından bile hikayesi hakkında birçok şey öğrenilmesi mümkün olduğu halde, bu durum okuma heyecanını azaltmanın tam tersi bir etki yapıyor. Namus cinayetleri ile ilgili ülkemizdeki örneklerle paralellik kurmak mümkün. Mevzu fazla uzatılmadan, söylemek istenen ağdası az cümlelerle söylenerek, geleneklerine körü körüne bağlı koca bir ilçe insanının iç yakan kayıtsızlığı anlatılmış. Tadımlık miktarında doyumluk...

Gençlik dönemi kitaplarından... Yazdığı dönemde hapse atıldığı için tam bitirememiştir kitabı. Henüz hikaye derinleşmeden, yazar birçok karakter üzerine yeterince eğilemeden, birkaç bölüm olarak basılmıştır. Ne yazık ki hikaye yarım kalmıştır. Bu basımda da çevirinin kalitesizliği kendini çok belli ediyor. Bendeki kopyasında çok sayıda yazım ve imla hatası mevcuttu. Dostoyevski'nin Türkçe'ye olan çevirilerinde, çevirmenlerin ortaklaşa kullanmayı tercih ettikleri benzer bir üslup vardır. Klas Yayınları'nın kitabında bunu bulamadığımı söylemeliyim. Kitap, okuduğum en kötü Dostoyevski kitabı. Bu durum, yayınevi ve çevirmenden kaynaklanmıyorsa, yazarın üstüne fazla eğilememesindendir.