E-Dergi

18yy da Fransa da geçen roman, modernist özellikleriyle kendini gösteriyor. grenoille muhteşem bir kahraman, yaşantısıyla, olaylara tepkisizliğiyle ve en önemlisi yeteneğiyle. tarif edemediğim allegorik bir derinliği de var herşeyin dışında. sonuna kadar sıradan seyreden kurgu, finalinde tavan yapıyor. finali gerçekten kusursuz, okumayanlar ve kitabı yarıda burakanlar bu tattan mahrum kalacaklar.

Orhan Pamuk'u kutluyorum, ülkenimizin sayılı roman yazarlarından biri olarak yine kalitesini ortaya koymuş. cesaretini asla esirgememiş ki bu sebepten aşağıdaki eleştiriler doğmuş. klasik romanlardan öte sorgulayıcı ve düşündürücü tarafları oldukça başarılı. aydınlanma mı demokrasi mi ikilemi ve bu karmaşa çevresinde bugün dahi oluşan polemikler romandaki olaylarla acı bir benzerlik içerisinde. Pamuk'un tavrı açık ve net, sevgili kahramanımız Ka gibi, ne militarist, ne şeriatçı, sorgulayan ve düşünen bir entellektüel, ve tabi ki mükemmel bir yazar...

Bu kitap için muhteşem yada daha başka üstün sıfatlar abartıdır bence. eğlenceli konulara değinilmiş, farklı bir açıdan. 1940 lardan kalma yahudi öyküleri ilginç ve acı tabi, yazar keşke günümüz zulümlerinden bir kaç öykü öğrenseymiş avrupa gezilerinde! bazen siyası düşünceleri paranoya boyutuna ulaşmış. Hayranları katılmazlar ama Yaşar Kemal yada Arif Nihat Asya yı bu derece saldırgan bir havada eleştirebilecek birisi değil henüz Sunay Akın. kimse keyfinden savaşmıyor, yaralanmıyor ve hatta ölmüyor. o ne derse desin, bizim bayrağımız rengini kandan alır. kırmızı için "şuheda" dan daha kutsal ve değerli birşey geliyorsa aklınıza yeni bir yorum katalım. polyannacılık yerine biraz gerçekçilik lütfen.
yine de kiraz diyen var mı acaba!!

Martin Eden hepimize çok şey öğretti; aşkı, sefaleti, cesareti ve en önemlisi azim ve yenilmezliği. sonunda hayatla kavgasında pes etsede, bu kahraman benim için bir azim idolüdür.
onun için üzülelim evet, onun ve toplumdan soyuttlanıp yaşayan, tepkisiz, ilgisiz ve kendi haricindeki kişi yada kişiler için bir ideali olmayan diğer bütün insanlar için.
bu kitabın verdiği en önemli ders, günümüz bireylerinin her durumda en öne oturttukları kendi menfaatlerinin ve bununla beraber bomboş bir maneviyatın insanları sürükleyecekleri nokta, yok olmaktır.
hayatın merkezi birey değil hayatın ta kendisidir.