E-Dergi

"koku" adlı romanından sonra Patrick Suskind takip etmeye başladım. açıkçası bu kitabı alırken de, "koku" kitabına benzer bir romanla karşılaşacağımı düşünüyordum. ama kitabı elime alınca gerçekten şaşırdım. İçindeki renkli resimleri görünce, gerçekten çocuk kitabı aldığımı düşündüm. belki de öyleydi, ama şundan eminim ki bir büyük olarak okumaktan da hiç sıkılmadım. kitabın bitmesini ise hiç istemedim. birazcık "küçük prens" tadında. "küçük prens" sevenlere şiddetle önerilir.

"şu çılgın türkler" kitabından sonra, yazarın başka kitaplarını da okuyayım diyerek bu kitabı aldım. ama kitabı defalarca elime alıp bıraktım, çok sıkılarak okudum. kitap boyunca hep aynı şeyler dönüp durdu, yeni bir olay olacak diye umutla okumaya devam ettim, ama olmadı. kitabı bir cümleyle şu şekilde özetleyebilirim: "5-6 yaşlarında bir oğlan çocuğunun, eleni adlı 20-25 yaş civarında bir kadına duyduğu biraz saf, biraz şehvet dolu bir aşkın öyküsü!" neyseki hikayenin sonunda muratlarına kavuşuyolar da herkes rahatlıyor:) ben kitapta tarihsel anlatımın güçlü olacağını ummuştum, hayalkırıklığına uğradım. pek tavsiye etmiyorum.

uzun süre 'bestseller' listesinde kaldığı için, sırf sürü psikolojisiyle okumayayım diye uzun süre önyargıyla yaklaştığım, ama çevremdeki insanların tavsiyelerine dayanamayıp okuduğum ve kesinlikle pişman olmadığım bir kitap. dan brownun ilk okuduğum kitabı, ama bu kitap sayesinde diğerlerini de okumak istiyorum. kitap her ne kadar çok kalın görünse de, 2 günde bitirilecek kadar içine çekiyor okuyanı. ambigramlara bayıldım, kitabın arkasındaki angels&demons ambigramına özellikle. kitaptaki her bölümün bitişi de ayrı bir ustalıktı, öyle bir noktaya gelince bitiyor ki bölüm, kendinizi yeni bölüme başlamaktan alıkoyamıyorsunuz. kitap boyunca sürekli bir merak duygusu da içinizde yer alıyor. özetle ben sevdim kitabı...

"Sokakta giderken, kendi kendime
Gülümsediğimin farkına vardığım zaman
Beni deli zannedeceklerini düşünüp
Gülümsüyorum."
Tipik bir orhan veli şiiri işte; yüzde hafif bir gülümseme bırakan, neşeli, esprili, sade ve okuyanı zorlamayan. Birçok şairin aksine, onun şiirlerini okumak insana garip bir huzur veriyor. kitaplarında 'hayat' dolu sanki...

adına, resimlerine, kitabın yazı karakterine bakıp da çocuk kitabı sanmayın sakın. hatta aksine düzenli olarak bir ömür boyunca okunması gereken bir kitap. çünkü yıllar geçtikçe, her okumada insan farklı bir şey bulabiliyor. tilki ve evcilleşme hikayesi vardır ki; aşkın, dostluğun en sade ve saf halidir. sonuna doğru ağlayabilirsiniz bile! bir de insan büyüdükçe boa yılanının içindeki fili göremez oluyor, o yılanı hep görebilmek için, çocuk kalabilmek ve çocukça düşünebilmek için mutlaka okuyun, okutun!