E-Dergi

Campanella'nın kaleme aldığı bu ütopya bir nevi komünizmi temel alıyor.
Özel mülkiyetin kendini beğenmişlik getireceğini ve zenginlerin kibirli, fakirlerin ise sinsi olacağını; her şeyin herkese ait olması ile bunu önleyebileceğini düşünmüş. Ama burada "her şey"den kasıt gerçekten her şey. Kadınlar, çocuklar, evler... Bu yüzden para da yok.
Güneş Ülkesi'nde herkes hep beraber üretiyor, yiyor, hep beraber eğitim görüyor.
Eğitimle ilgili kısımlar hoşuma gitti. Çocukların hepsi hem bedensel hem zihinsel olarak eğitiliyorlar ve hangi alana eğimli ise orada eğitim görüyorlar. Bu eğitimleri sadece dinleyerek almıyorlar, hem gözlemleyerek hem uygulamalı olarak yerinde öğreniyorlar.
Yönetici ise "bütün bilim dallarını öğrenmeye hevesli, usta ve doğadaki nesneleri düşünüp taşınmaya yatkın" olmak zorunda...
Yöneticinin "Metafizikçi" ya
Yer yer katıldığım ve katılmadığım noktalar oldu ama okunması gereken bir ütopya örneği olduğunu düşünüyorum.

Okulun boş günlerinden birinde, sırf sıkıldığım ve ismi ilgimi çektiği için kütüphaneden aldığım bir kitaptı. Ama beklemediğim şekilde eğlenceliydi, aldığım gün bitirip okuldan çıkmadan geri verdim :) Batıl inançları komik -ve az da olsa ürkütücü- bir şekilde anlatmış.
2.1.24

Uzun bir zamandır edebiyat dersinden ismini duyduğum ve kaç kere incelemesini yaptığımız kitabı sonunda okuyacak fırsatı buldum. Zaten hikayeye az çok hakimdim ama okumak gerçekten başka oluyor. Tanzimat Dönemi'nde yazılmış olması, Romantizm akımı diline ve olayları ele alış biçimine yansımış. Farklı olmasına rağmen hoşuma gitti.
2.11.23

Yazarın ilk okuduğum kitabı, bir Melekler ve Şeytanlar kadar olmasa da zevkle okuduğum bir roman oldu. Dan Brown yine kitabın çeşitli yerlerindeki plot twist'lerle ve gerilim-aksiyon dolu olay örgüsü ile okuyucuyu tetikte tutmayı başarıyor. Şimdi okumayı planladığım bir türlü kütüphaneden sıra gelmeyen Da Vinci'nin Şifresi'nde...

Dan Brown her zamanki gibi çok iyi. Ama Melekler ve Şeytanlar'daki o aksiyonu yakalayamadım. Daha çok, gerilim tarzı olmuş.