E-Dergi

yazar gene sert üslübuyla ve bazı yerlerdeki gereksiz ve hüsnü kuruntudan oluşan ön yargılarıyla darmadağın etmiş kendini prens sananları, ve içinizdeki devi uyandırın diyerek kendini kral zannedenleri... eleştirel yaklaşım yerinde ama üslub herzamanki gibi aşırıya kaçmış. bu eserdeki en önemli açılım, kişisel gelişim kitaplarının ciddi boyutlarda kişileri ferdi düşünmeye itmelerindeki olumsuzlukları ve bunun sonucu olarakta bencil ve herşeyi yapabileceğine inanan ve istediğine ulaşamayınca nasıl bir bunalıma girdiğinin iredelenmesi. kitab genel içerik ve anlatmak istedikleri açısından ele alındığında okunabilir diye düşünüyorum...

martin lings (ebubekir siraceddin). ilk defa duyduğum bu Allah c.c. ın hidayet bahşeylediği şahsa imrenmemek, gıbta etmemek eldemi!... tabikide bir İbn Kesir, Ebubekir Şibli, Muhammed Hamidullah vs. beklemiyoruz yazarımızın eserlerinden. böyle bir beklenti zaten insanın doğasına aykırı olurdu herhalde. diğerleri ''Allah c.c. onlardan razı olsun'' islam'ın hamuruyla yoğrulmuş olmalarına rağmen , rahmetli Ebubekir Siraceddin üstad çok sonradan kavramış islamın ulviyetini ve yüceliğini. belirtmek istediğim şuki; piyasadaki bir çok eserden kat be kat üstünde ve emek sarfedilerek , islamiyete olan bu doyumsuz ilginin mahsulü olmuş bu eser. kutlamak lazım yazarımızı. İslam'a ben müslümanım Elhamdülillah diyen bizlerden kat be kat faydalı olduğu gün gibi ortada, aksine bir iddia abesle iştigal olurdu kesinlikle. Allah c.c. 5 yıl önce kaybettiğimiz bu değerli yazarımızın kabrini nur ile donatsın, mekanını cennet-i ala eylesin. ne demeli bilmemki, tüm Ebubekir'ler için, bir damla dahi bu dine katkısı olan bu değerli zatların af ve mağfireti için EL-FATİHA...

bu eseri bikaç cümleyle şöyle ifade etmekte yarar var diye düşünüyorum; eserdeki şahıslar 2.Abdulhamid han'ın yönetimini tamamen despot ve istibdat'a dayalı bir yönetim şekli olarak görüyorlar ve gerek arabistan çöllerinde Kuşcubaşı Eşref, gerekse balkanlarda Enver, Cevat, Talat paşalar ve arkadaşlarının rejime dair gayr-i meşru ayaklanmalarını ve yönetimi devirmek için gerektiğinde diğer milletlerle (ki kışkırtmalar sonrasında bu seferde kendilerine dönecektir ayaklanmalar) ve tamamen islam ve osmanlı devleti düşmanı şahıs ve kurumlarla işbirliği içerisine girildiğini ele almış. ve bunun neticinde sonraki dönemlerde açıkça söylemeselerde bu şahıslar, 2.Abdulhamid'i eleştirirken , aslında O'nun ne kadar doğru bir yönetim tarzını benimsediği yalın bir dille anlatılmış. Kuşcubaşı Eşref Bey'inde daha modern ve özğürlükçü bir yönetim isterken , daha sarmal bir yönetimin oluşmasındaki bu garip durumu sorgulmasıyla dile getirilmiş bir eser. okunmalıdır diye düşünüyorum..

kişisel gelişim kitaplarından tek farkı konuların islamiyetle harmanlanması. kişisel gelişim kitaplarının özetini islami gelişimin özetiyle birleştirerek hedeflere ulaşma doğrultusunda atılacak adımları aktarmış yazarımız. baskı kalitesi çok kötü olmakla birlikde okunabilir...

belki yorumumu abartılı bulanlar olacak ama ben şems-i tebriziyi anlamaya çalışarak okuduğum bu kitabta ( her on sayfada bir ara verdim okuduklarımı anlayabilmek babında) inanılmaz bir atmosfer yakaladım. evet kabul etmeliyim ki kitap anlaşılması zor bir eser. (bence bunun en büyük nedeni günümüzün söyleşilerinin kimlerle yapıldığını biliyor ve karşısındakinin cevaplarınıda alabiliyoruz ama bu eser şems'in değil onu dinleyenlerin kaleminden olduğu için kurguyu çözmede zihninizi bayağı bir zorlamanız lazım) yalnız şems'i ve mevlana ile olan söyleşilerini, harun reşid'den ve ayaz'dan ve leyla ile mecnun'dan ve beyazıt-ı bistami'den. şeyh bedrettinden, ben ilahım diyen Hallac'tan öylesine güzel örnekler vermişlerki öylesine bir tasavvufane düşünceler varki , ANLATILMAZ, YAŞANILIR dedirtiyor insana. keşke şems-i tebrizi hakkında daha fazla bilgi olsaydı günümüz kaynaklarında. ben bu kitabı okurken inanılmaz bir huzur ve iç sorgulamaya kapıldım. her ne kadar tasavvufta anlamadıklarım anladıklarımın kat be kat üstündede olsa, şems'in söylevleri beni inanılmaz etkiledi. bazı yorumlar olumsuz yönde ğörüş belirtmiş , tabikide doğal karşılamak lazım ama bence KESİNLİKLE OKUNMASI GEREKEN BİR ESER. EĞER ŞEMS-İ KENDİ DİLİNDEN OKUMA FIRSATIM OLSAYDI BAŞ YAPIT DERDİM. sözümüzü şems-i tebrizi'nin şu güzel tesbitiyle bitirelim ; Kahır, kendi gözüyle lutfa bakarsa hep kahır kalır. (S.54). Sizin yolunuzu kesecek olan şeytan değildir. Ancak Tanrı gayretidir. Çünkü O'nun size verdiği keremi koruyamazsanız, O'nun gayreti sizden geri kalacaktır. (S.210). Sağlıcakla ve selametle arkadaşlar. inşallah Rabb-ül alemin faydalı ilmlerle donatır bilgi peşinde koşan benim gibi gafilleri...