E-Dergi

Duygusal anlamda etkilenerek, zaman zaman "bu adam beni babam sanki" "bu kalabalık aile, gelenler, gidenler benim hayatım sanki" diyerek okuduğum bir kitap oldu.
Hasan Ali Toptaş okumayı seviyorum.

Yine bir Yu Hau kitabı...
Yine hüzün, yine çaresizlik, yoksulluk...
Anlatımı sade fakat verdiği, hissettirdiği duygular gerçekçi ve çok derin.
Kütüphanelerimizde yer alması gereken yazar...

Okul harçlıklarımızın kitap almaya yetmediği zamanlardı. Üyesi olduğum iki kütüphane dışında emanet kitap aldığım ender kişilerdendi Yücel Balku (ve eşi Semra abla).
Zamansız, ölümsüz, gizemli, tılsımlı öyküler bıraktı bize Yücel Abi.

Bir çocuğun gözünden (kalbinden), arkadaşlık, üzüntü, sevinç, heyecan, masumiyet, merhamet... tüm duyguları öyle güzel anlatmış ki; yaşıyoruz birlikte. Ne yaşarsak yaşayalım en önemlisinin insan olmak olduğunu anlatıyor bize çocuk (tüm kalbiyle)...
İyi ki varsın Enrico...

Okuduğum ilk kitabı Agatha Christie'nin... Okurların geneli On Küçük Zenci için en iyi, en keyifli kitabı diyor.
Bence de çok başarılı, bir çırpıda bitse de etkisi sürmeye devam ediyor.
Şimdi ne yapmalı ;) Okumaya devam etmek isterim. aynı hazzı duyacak mıyım?