E-Dergi

Kur’an, her şeyi ile Allah’tan geldiği için her türlü çelişki ve tutarsızlıktan münezzehtir.Bu özelliği diğer hiçbir eser için söylememiz mümkün değildir. Sözgelimi birkaç mısralık bir şiir veya birkaç cümleden meydana gelmiş bir nesirde bile ihtilaf ve eksikliği görmek mümkündür.

Kâinâtın zâhiren açık göründüğü halde hakìkaten kapalı olan kapıları, ancak Kur´ân-ı Hakîm´in irşâdına kulak verildiği takdirde açılabilir; lâkin o Kitâb-ı Mu´ciznümâ dahi tılsımdır. O kelâm-ı İlâhî´nin mühim tılsımlarını izn-i İlâhî ile Risâle-i Nur halletmiştir. Bilhassa 30. Söz olan iki "Maksat"tan ibâret "Ene ve Zerre Risâlesi", 23. Lem´a olan "Tabiat Risâlesi", 10. Söz olan "Haşir Risâlesi" gibi mühim eserlerde bu müşkillerin halledildiğini görmek mümkündür.

Bu âlemin bir yaratıcısı olduğuna inanmak iman değildir. Bu sadece bir inançtır. Doğru ve iyi bir inançtır da üstelik. Ama böyle bir inanç iman değildir. İman bilgi de değildir. Bazı teolojik önermeleri bir kıyas oluşturacak şekilde bir araya getirerek sonuçta bu âlemin bir yaratıcısı olduğu bilgisini elde etmek mümkündür.

Bir gün sahabeden Ebu Said,Peygamber Efendimize (s.a.v) sordu:Kuran'daki en büyük sure hangisidir?Resulüllah (s.a.v) şöyle cevap verdi:O 'Elhamdü lillahi Rabbi'l alemin'(Fatiha) suresidir.O namazlara tekrarlanan yedi ayetve bana verilen yüce Kuran'dır..

“Biz, bir şeye baktığımızda ona bir anlam yüklüyorsak, bu anlam, doğrudan bizim zihnimizin düşünsel duruşu ile ilgilidir. Düşünsel duruşumuz ise içinde yer aldığımız kültürel ortam tarafından oluşturulur. Bu kültürel ortamın bize talep ya da reddettirdiği hususlar düşünsel duruşumuzun ortamını hazırlar.