E-Dergi

Tolstoy'un kısa ama önemli bir eseri.

Pastoral Senfoni günlük türünde yazılmış bir roman. Kör bir kızı sahiplenen bir rahibin kendiyle mücadelesinin yanı sıra, ailesiyle ters düşüşünü de okuyoruz. Kıza olan yakınlığı karısı ve oğluyla arasını açıyor. Böylece ortaya çıkan çatışmalar din üzerinden irdelenmeye başlıyor. Ben bu kitabın Black filmine ilham verdiğini de düşünüyorum. Okuması keyifliydi.

Bazen hedefleriniz başarılarınız arzularınız hayalleriniz veyahut herhangi bir menfii duygularınızı elde etmeniz onlara sahip olmanız sizi mutlu bir insan yapmaz hedefimiz çok daha iyi olmaktan ziyade mutlu olmak olmalıydı diyorsan bu kitabı okumalı doppler ile sende tanışmalısın.. Çevirisi ve konusu karakter unsuru olan bu kitapta ufak bir bakış açısı kazandırmakla cümlelerime son veriyorum. Biz insanoğlu karnımız doysun diye geyiği kesip birazını yemek için birazını süt almak için ayıran diğer bir geyik ilede doğada yalnız yaşam sürmek için dost edinebilen insanlarız..

Yaşar Kemal, basılmadan kaybolmuş bu kitabının yıllar sonra annesinin sandığında bulunduğunu söyler. Kitap boyunca karakterlerin yolculuğuna eşlik edersiniz ister istemez, onlarla üzülür, onların çaresizliğini hisseder ve onlarla umutlanırsınız. Doğa, sizler için yeniden "doğa" olmanın anlamına kavuşur. Şüphesiz bu, Yaşar Kemal'in yöre halkının diliyle süslediği diyalogların ve olay akışındaki inanılmaz akıcılığın etkisidir. Yaşar Kemal ile tanışmış, tanışmamış herkese tavsiye edebileceğim bir kitap. Hatta tanışmamış olan varsa; yazarla, onun bu ilk romanı ile tanışma şansından mahrum etmesinler kendilerini derim.

Bu kitaba, roman görünümlü felsefe kitabı diyebiliriz. Zira baştan sona eylemsiz, sadece kuramsal görüşler bildiren bir yapısı var. Banker'in karşısındaki adam dahi çok az konuşuyor. Bunun dışında anarşizme getirdiği farklı bakış açısını ilgiyle okudum. Cidden de haklı olabilir diye de düşündüm. Savını gayet mantıklı açıkladı çünkü. Keşke biraz da eylem görseydik.