E-Dergi

Allah'ın adaletli olduğundan dolayı, hep reenkarnasyonun olması gerektiğini düşünmüşümdür. Anne karnında ölen, fakir doğup fakir ölen, engelli yaşayan insanların hakkı ancak yeniden yaratılmaları ile verilebilir bence. Bu kitapta da hem bu düşüncelerimi tasdik ettirmiş hem de ayetlerle destekletmiş oldum. Bir çok ayet yeniden bedenleneceğimizi imliyor.

Böyle bir oturuşta bitirmelik kitapları seviyorum. Film gibi, elinize alıp saatler içinde bitiriyorsunuz. Bu sıradan kitap bile belli bir lezzet verdi bana. Uzun olsaydı sıkardı çünkü belirgin bir dinamiği yok.

Alice, tavşanın ardından bir deliğe girer ve Harikalar Diyarı'na düşer. Peki nedir bu diyar? Bence hayal dünyasıdır. Oraya düşüşü hayli uzun sürer, yani epey derine iner. Yolda duvarların, kitaplarla kaplı olduğunu görür, yani kitaplar hayalleri besliyor ve daha derine gittiğimiz yolda bize eşlik ediyor. Peki aşağıda neler oluyor? Alice'in aklından geçen her şeyin gerçekleştiğini görüyoruz. Örneğin bir bebeğin domuza dönüşeceğini düşünmeye başladıktan hemen sonra bebek domuza dönüşür. Buradaki mesaj, hayalgücünün sınırlarının olmadığıdır. Bir de gerçekliği, misal büyüyen ya da küçülen boyuyla birlikte hayvanlar karşısındaki büyüklüğü yahut küçüklüğü, değişmektedir. Öyleyse bu masal çocuklara hayal kurmanın özgürleştirdiğini anlatır, diyebiliriz. Bir de Alice büyüdüğünde etrafında olanları yadırgarken, küçüldüğünde daha olağan karşılıyor. Yani yetişkinler ve çocuklar arasındaki fark vurgulanıyor sanki.

Hikaye kitabın ortasında başlıyor. Öncesi laf kalabalığı. Ortasından sonra ise mizahi bir dille, insanların hakikat yerine hurafelere olan ilgisi hicvediliyor. Biraz eğlenceli, biraz düşündürücü bir novella.

İnsanın içindeki kötülüğün sorgulanması açısından başarılı bir novella. Cidden içimizdeki iblisi besledikçe büyüteceğimize inanıyorum ben de. Ona hiç yüz vermemek lazım.