E-Dergi

Kral Oidipus,Tolkien'in deyimiyle "kadersizliğin efendisi" denebilecek bir insan.Bu trajediyi okuyan;kendi büyüttüğü dertlere birden gülmeye başlayabiliyor.Keşke her "kitap okumayı seviyorum" diyen bu kitabı okusa..Tragedyanın teknik açıdan da en öğretici eseriyle tanışma fırsatı bulurlar.

Tehanu'dan sonra tadında bırakması gerekiyordu aslında ama Yerdeniz'i gerçekten sevenler için -örneğin ben ;)- yemekten sonra gelen tatlı gibi olacak.Ursula Le Guin'in tüm öyküleri Yerdeniz'dekiler kadar güzel bence.Yerdeniz'i bitirenlere astral yolculuklarla gidilen başka boyutları anlatan Uçuştan Uçuşa'yı tavsiye ediyorum.

Yalnızca dinlemeyi bilenler için çok iyi bir nasihatçı bulunabilir..Işığın Savaşçısı'nın Elkitabı da bu türden bir nasihatçı.Onun öğretilerinden yola çıkarak insan dünyaya bakış açısını sonra da dünyasını değiştirebilir! Kitabı okuyup da dünyasını hala değişteremeyenler için üzülüyorum.

Nil Karaibrahimgil'in çok güzel bir yazısı vardı bununla ilgili..Bugün birşeyler için savaşalım ki;yarın bizim için" annen bir savaşçıydı yavrum!" desinler.

Üstün Hocam hakkında ne söyleyebilirim ki..Kültür birikimine ve edebi zevkine layık bir kitap yazmış.31 Mart Olayı ve getirdiği mücadeleler kaybetmenin en acı tecrübelerini yaşatıyor öykümüzdeki kahramanlara.Fakat kaybetmenin farkına varmak bazen en güzel kazanç olabilir bir insan için.Kafamıza vura vura bize bu kitabı kapsayan bir tiyatro oyunu yazdırmayı başaran Üstün Hocama;bana tarihi daha çok sevdirdiği için ve senaristliğe giden yolda elimizi hiç bırakmadığı için (en azından birileri onu emekliye ayırana kadar!) teşekkürü borç biliyorum.Belki birgün teşekkür etmenin en güzel yolunu bulurum.

Melez Prens öncelikle benim için doyurucu bir kitap oldu.Çünkü heyecanlı birşeyler bulacağımı biliyordum kitap çıkmadan önce.Ama Zümrüdüanka Yoldaşlığı'ndaki tadı bulamadım.
Zümrüdüanka'ya kadar nabız giderek yükseliyor fakat Melez Prenste nabzımız sanki daha bir durağan..Ha,şaşırtıcı ve şok edici sürprizler yok mu?Var.İnkar etmiyorum.Hem de uzun zamandır beklediğimiz bir ihanet sözkonusu Melez Prens'te.Ve hiç beklemediğimiz bir ölüm..(Sirius'unkini bekliyormuyduk ki sanki?)
Rowling sürpriz yapmayı seviyor anlıyorum ama iyiler nedense başarıya ulaşırken birşeyler kaybetme durumunda oluyor.Sanki karşılığa ödenen bedel gibi.
Bir de,biraz derinliklere inersek,siyaz ve beyazın -belki siz iyi ve kötü diyorsunuzdur- yanında bir de gri tarafın mevcut olduğunu farkedebilirsiniz.Severus Snape'ten bahsettiğimi sanırım herkes anlamıştır.Bazı arkadaşlar onun Voldemort'un tarafında olduğunu zannededursunlar ben onun daima kendi tarafını tuttuğunu biliyorum.İyi ve kötü arasında bocalayan bir kimliği olduğu için biz ona kısaca gri taraf diyebiliriz evet.
Bir de Melez Prens'in kimliğini açıklayan arkadaşlar var.Bence o yorumu yayınlamanız yanlış olmuş çünkü kitabı okumayan insanlara tanıtım yaptığımızı düşünecek olursak kitabın sonunu şimdiden anlatmak bence hiç hoş değil.Kitabı tanıtacağız arkadaşlar öyküyü anlatmayacağız.Belki biraz merak uyandırabiliriz bunun bir sakıncası olmaz ama ben şahsen kitabın sonunu başkasından öğrenmek istemezdim.
Dikkat eden arkadaşlar için;Yüzüklerin Efendisi'yle benzer bölümler olsa da kitapta gene de en özgün kitap diyebilirim çünkü ne yazıkki her fantastik kitapta Yüzüklerin Efendisi'ne benzer birçok bölüme rastlıyoruz.
Serinin genelinde evet mantık hataları da var ve bu birçok sitede tespit edilip yazılmış,ama bu kadar başarılı bir öyküyü yazmak ve en önemlisi bu konuda istikrarı sağlamak takdir edersiniz ki hiç kolay değil,ama keşke yazdıklarını bir kez daha okusaydı Rowling demek istiyorum.(Bunları tutarlı ve bilinçli yazıyorum itiraz etmeden önce kitapları bir kez daha okumayı deneyin derim).
Eh,sanırım biz Harry Potter'ımızı tanıtma konusunda elimizden geleni yaptık.Zümrüdüanka'nın yorumunda da söylediğim gibi: "Harry Potter zamanı geçirmek değil,durdurmak isteyenlere.."

Belki gelişi hızlanır diye şansımı deniyorum : "accio 7. kitap!" ;)