E-Dergi

Başak’ın ölümünü hem kendi ağzından hem de ardında kalanlardan iç acısı ile okumak istiyorsanız hiç durmayın. Severek okuduğumuz bir kitap daha, yazardan. Ölümü farklı karakterlerden üzerinden bize yansıtması kayda değer bir farklılık oluşturmuş.

Hayata dair çizdiği tablolardaki özenle atılmış kelime darbelerini yüzünüzde gülümsemeler oluşarak okuyorsunuz. Bir de Ankara’da belirli bir süre geçirmişseniz kitap daha da farklı bir tabloya bürünüyor. Karşıtlıklar birbirini gerçekten de götürüyormuş yazarın dediği gibi.

Kısa cümleler ile nasıl derinlik oluşturulur bizlere bunu öğreten bir eserdir. O kadar güzel ve naif bir eserdir ki kendinizi karakterin yerine koymamanız elde değil. Altı çizilen çok fazla cümle var kitapta. Tekrar tekrar okudukça daha fazla tadının çıkacağını düşünüyorum

Bizim büyük çaresizliğimizden sonra hayretle ve üzülerek ikinci kez okumayı denediğim yine elimden bıraktığım bir kitap oldu. Oysa ki bizim büyük çaresizliğimiz ne kadar da yüreğe dokunuyordu. Kitapta geçişler o kadar sert oluyor ki kaçırmamanız elde değil. Editörün mutlaka devamlılık ilkesini gözetmesi lazım. Bölümlemelerin olmaması belki de bilinçli tercihtir ama bu yoruyor. Bir de gereksiz kullanılan kelime tekrarları duyguları vermek yerine edebi bir yavanlığa yol açıyor. Diğer kitaplarına şans vermeye devam etmek istiyorum.

Yazar anlatıcının okuru okuma serüvenine dahil etmesi ve yer yer hayata dair verdiği mesajlar ve tespitlerle bilinçli bir okuma keyfi yaşatıyor bizlere. Sürpriz sona açılan kapı ise aynı hayatın bize göz kırpması misali...