E-Dergi

Antik Yayınları' nın çevirisini okudum. Net söylüyorum: kesinlikle koleksiyonunuzda bulunması gereken bir kitap. Sayfalar birbirini kovaladı. Sokrates'in Savunmasını okudum. Yanından geçmez.

Yorumlara şöyle bir göz gezdirdim. Kitap yorumlamanın göreceli bir kavram olduğuna bir kez daha kanaat getirdim. Eser olarak anılan bir kitap. Demek ki bu unvanı hak etmiş. Ben İskele Yayıncılığın çevirisini okudum. Çeviriden midir bilmiyorum! kitap yarısına kadar gayet iyi gidiyordu fakat yarıdan sonra felsefeye boğulmuş. Açıkçası yarıdan sonra zorlandım okurken.

Her ne kadar Franz Kafka'nın en meşhur kitaplarından biri olsa da nedense beni pek açmadı. Kitap çok kısa olmasına rağmen okurken çok zorlandım. Hani insanın bazen kitap okumakta zorlandığı dönemleri olur. Belki de öyle bir dönemime denk geldi. Tat alamadım.

Yazarın dili çok sıcak, içten ve samimi. Okurken bir çok yerde tebessüm ettim. Hatta bazı yerlerinde sesli sesli güldüğümü de söyleyebilirim. Yazarın kendine has bir tarzı var. Kısa cümleler, net ifadeler.

Talim (öğretme), terbiye (eğitim) dediğimiz kavramların okullarda gerektiği gibi verilemediğini, insanın, dünyada kabul görmüş bu eğitim ve öğretim sistemi üzerinden bir çok değerini yitirdiğini ve daha da bozulmaya uğradığını, müfredat üzerinden, istenilen kalıba sokulmuş, robotlaşmış insanlardan oluşan bir dünyanın inşaa edildiğini ve okul denilen bu müesseselerin gün geçtikçe ticarethaneye dönüştüğünü, kolej, özel üniversite vb. kurumlara doğru evrildiğini anlatan bu kitap, anafikir olarak, toplumların, bu çarkın döngüsünden kurtulması gerektiğinden bahsediyor. Ancak, dilini çok akıcı bulmadığım fakat bu konuda bir uyanış için, okunmasını tavsiye edebileceğim bir kitap.